Kryterium Dirichleta zbieżności szeregów liczbowych

Kryterium Dirichletakryterium zbieżności szeregów o wyrazach dowolnych udowodnione przez Petera Gustawa Dirichleta. Kryterium to może być postrzegane jako szczególny przypadek kryterium Dirichleta zbieżności szeregów funkcyjnych.

Kryterium

Niech ( a n ) n = 1 , ( b n ) n = 1 {\displaystyle (a_{n})_{n=1}^{\infty },(b_{n})_{n=1}^{\infty }} będą ciągami liczb rzeczywistych. Jeżeli

  • ciąg sum częściowych
( k = 1 n a k ) n = 1 {\displaystyle \left(\sum _{k=1}^{n}a_{k}\right)_{n=1}^{\infty }}
jest ograniczony,
  • ( b n ) n = 1 {\displaystyle (b_{n})_{n=1}^{\infty }} jest ciągiem liczb rzeczywistych, który jest monotoniczny i zbieżny do 0,

to szereg

n = 1 a n b n {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }a_{n}b_{n}}

jest zbieżny[1].

Dowód

Niech ( s n ) n = 1 {\displaystyle (s_{n})_{n=1}^{\infty }} oznacza ciąg sum częściowych ciągu ( a n ) n = 1 , {\displaystyle (a_{n})_{n=1}^{\infty },} tj.

s n = j = 1 n a j ( n N ) . {\displaystyle s_{n}=\sum _{j=1}^{n}a_{j}\quad (n\in \mathbb {N} ).}

Z ograniczności ciągu ( s n ) n = 1 {\displaystyle (s_{n})_{n=1}^{\infty }} wynika istnienie takiej liczby r > 0 , {\displaystyle r>0,} że dla każdego n {\displaystyle n}

| s n | r . {\displaystyle |s_{n}|\leqslant r.}

Stąd, dla dowolnych liczb naturalnych n , k N {\displaystyle n,k\in \mathbb {N} } zachodzi

| a n + 1 + + a n + k | = | s n + k s n | | s n + k | + | s n | 2 r . {\displaystyle |a_{n+1}+\ldots +a_{n+k}|=|s_{n+k}-s_{n}|\leqslant |s_{n+k}|+|s_{n}|\leqslant 2r.}
(1)

Stosując przekształcenie Abela, otrzymujemy:

a n + 1 b n + 1 + + a n + k b n + k = ( b n + 1 b n + 2 ) a n + 1 + ( b n + 2 b n + 3 ) ( a n + 1 + a n + 2 ) + + ( b n + k 1 b n + k ) ( a n + 1 + + a n + k 1 ) + b n + k ( a n + 1 + + a n + k ) . {\displaystyle a_{n+1}b_{n+1}+\ldots +a_{n+k}b_{n+k}=(b_{n+1}-b_{n+2})a_{n+1}+(b_{n+2}-b_{n+3})(a_{n+1}+a_{n+2})+\ldots +(b_{n+k-1}-b_{n+k})(a_{n+1}+\ldots +a_{n+k-1})+b_{n+k}(a_{n+1}+\ldots +a_{n+k}).}

Nakładając na obie strony wartość bezwzględną oraz uwzględniając (1) i monotoniczność ciągu ( b n ) , {\displaystyle (b_{n}),} dostajemy

| a n + 1 b n + 1 + + a n + k b n + k | 2 r ( ( b n + 1 b n + 2 ) + ( b n + 2 b n + 3 ) + + ( b n + k 1 b n + k ) + b n + k ) = 2 r b n + 1 . {\displaystyle |a_{n+1}b_{n+1}+\ldots +a_{n+k}b_{n+k}|\leqslant 2r((b_{n+1}-b_{n+2})+(b_{n+2}-b_{n+3})+\ldots +(b_{n+k-1}-b_{n+k})+b_{n+k})=2rb_{n+1}.}

Zatem

| a n + 1 b n + 1 + + a n + k b n + k | 2 r b n + 1 . {\displaystyle |a_{n+1}b_{n+1}+\ldots +a_{n+k}b_{n+k}|\leqslant 2rb_{n+1}.}

Niech ε > 0. {\displaystyle \varepsilon >0.} Na mocy założenia o zbieżności ciągu ( b n ) n = 1 {\displaystyle (b_{n})_{n=1}^{\infty }} istnieje takie n 0 , {\displaystyle n_{0},} że dla każdego n n 0 {\displaystyle n\geqslant n_{0}}

b n < ε / 2 r . {\displaystyle b_{n}<\varepsilon /2r.}

Ponieważ powyższa nierówność jest prawdziwa dla każdego k , {\displaystyle k,} szereg

n = 1 a n b n {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }a_{n}b_{n}}

spełnia warunek Cauchy’ego.

Przypisy

Bibliografia

  • Grigorij MichajłowiczG.M. Fichtenholz Grigorij MichajłowiczG.M., Rachunek różniczkowy i całkowy, t. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966 .

Literatura dodatkowa

  • KonradK. Knopp KonradK., Theory and Application of Infinite Series, London-Glasgow: Blackie & Son Ltd., 1990 .
  • KazimierzK. Kuratowski KazimierzK., Rachunek różniczkowy i całkowy. Funkcje jednej zmiennej, Warszawa: PWN, 1961 .
  • Lech Górniewicz, Roman S. Ingarden Analiza matematyczna dla fizyków tom 1: Toruń, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1994.
Encyklopedie internetowe (twierdzenie):
  • Britannica: topic/Dirichlets-test