Lech Jaworowicz
| Państwo |
|
|---|---|
| Data urodzenia | 3 października 1943[1] |
| Sukcesy | |
Lech Jaworowicz (ur. 3 października 1943) – polski kierowca wyścigowy i rajdowy, pilot rajdowy.
Biografia
W 1965 roku był pilotem Roberta Muchy, który wygrał Rajd Warszawski, rywalizując Fiatem 1500[1]. Rok później wygrał klasę w Rajdzie Dolnośląskim, a jego pilotem był Krzysztof Komornicki[1]. W 1968 roku zadebiutował za kierownicą samochodu Formuły 3, rywalizując w eliminacji Polskiej Formuły 3 w Puławach (ósme miejsce)[2]. W 1969 roku wrócił na trasy rajdowe. Jako kierowca BMW 2002 zdobył drugie miejsce w klasie w Rajdzie Warszawskim, a poza tym pilotował Krzysztofa Komornickiego. Rok później załoga Komornicki/Jaworowicz wygrała na Renault Alpine A110 Rajd Mazurski, ponadto pilotowany przez Jaworowicza Marek Barański zajął trzecie miejsce w Rajdzie Dolnośląskim, używając Renault 8 Gordini. W 1971 roku zajął, jako kierowca, czwarte miejsce Polskim Fiatem 125p w Rajdzie Dolnośląskim. Jako pilot Roberta Muchy wygrał klasę i zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej Rajdu Pneumant. Rok później załoga ta zajęła 24. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz wygrała swoją klasę w Rajdzie Monte Carlo, ponadto uczestniczyła w Rajdzie Akropolu, z którego odpadła. W 1973 Jaworowicz był pilotem Macieja Stawowiaka w Rajdzie Monte Carlo, ale załoga nie ukończyła zawodów z powodu awarii silnika[1][1].
Jednocześnie w 1972 roku Jaworowicz powrócił na trasy wyścigowe, rywalizując w WSMP. Ścigał się wówczas Promotem-Rakiem 67 i wygrał dwie eliminacje w klasie samochodów wyścigowych, zdobywając tytuł mistrza Polski[3]. W sezonie 1976 rozpoczął rywalizację samochodami turystycznymi. Uczestniczył wówczas Polskim Fiatem 128 3p w klasie 5, wygrywając dwa wyścigi i zostając wicemistrzem kraju[4]. W tym samym roku zadebiutował w Pucharze Pokoju i Przyjaźni w klasie A2, zdobywając szóste miejsce w eliminacji na torze Schleizer Dreieckrennen oraz 26. w klasyfikacji końcowej sezonu. Wystartował również w eliminacji w Toruniu w Formule Easter, gdzie był dziesiąty[5]. W sezonie 1979 wygrał Oplem Kadettem GTE klasyfikację końcową klasy 4[6]. W sezonie 1980 po raz kolejny wziął udział w Pucharze Pokoju i Przyjaźni[7].
Wyniki w Pucharze Pokoju i Przyjaźni
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
Samochody turystyczne
| Rok | Samochód | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1976 |  |  |  |  | | 39 | 26 | |
| Polski Fiat 128 3p | - | 6 | - | NU | - | |||
Formuła Easter
| Rok | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1976 | | | | | | 35 | 25 | ||
| Promot-Rak 67 | Fiat | - | - | - | 10 | - | |||
| 1980 | | | | |  | 26 | 32 | ||
| MTX 1-03 | Łada | 19 | - | - | - | - | |||
Linki zewnętrzne
- Lech Jaworowicz - profil kierowcy w bazie eWRC. eWRC. [dostęp 2023-11-26]. (ang.).
- Lech Jaworowicz - profil pilota w bazie eWRC. eWRC. [dostęp 2023-11-26]. (ang.).
Przypisy
- ↑ a b c d e Lech Jaworowicz. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ 7.07.1968 Puławy - 2 eliminacja OWP. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1972. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1976. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ Motorsport in Osteuropa 1976. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1979. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ Motorsport in Osteuropa 1980. [w:] scr.civ.pl [on-line]. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
