Lera Auerbach

Lera Auerbach
Валерия Львовна Ауэрбах
Imię i nazwisko

Walerija Lwowna Auerbach

Data i miejsce urodzenia

21 października 1973
Czelabińsk

Pochodzenie

rosyjskie

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytorka, pianistka, poetka, pisarka

Aktywność

1991–

Strona internetowa

Walerija Lwowna Auerbach, (ros. Валерия Львовна Ауэрбах; ur. 21 października 1973 w Czelabińsku na Uralu w ZSRR) – amerykańska kompozytorka i pianistka rosyjskiego pochodzenia, a także poetka i prozatorka tworzącą w języku rosyjskim.

Młodość i edukacja

Urodziła się w artystycznej rodzinie rosyjskich Żydów. Jej dziadek był poetą i bibliofilem. Matka, pochodząca z wielopokoleniowej rodziny muzyków, była nauczycielką gry na fortepianie. Uczyła również małą Lerę, która od wczesnego dzieciństwa wykazywała niezwykłe uzdolnienia muzyczne. Zaczęła komponować już w wieku 4 lat, krótko po tym, jak matka wyjaśniła jej jak czytać nuty i zapisywać muzykę.

Po raz pierwszy wystąpiła publicznie w wieku 6 lat. Dwa lata później dała koncert solowy z towarzyszeniem orkiestry. Mając 11 lat skomponowała operę, która okazała się artystycznym wydarzeniem i była wystawiana podczas tournée po Związku Radzieckim. W 1991 odmówiła powrotu do ZSRR, po ukończeniu tournée, na które w wieku 17 lat wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Była jednym z ostatnich radzieckich artystów, którzy wystąpili o azyl w USA[1][2][3].

Auerbach studiowała w Juilliard School kompozycję u Miltona Babbitta i fortepian u Josepha Kalichsteina. W 1998 wspierana przez stypendium Sorosów (The Paul & Daisy Soros Fellowships for New Americans)[3], ukończyła studia podyplomowe w klasie fortepianu, otrzymując tytuł MFA (Master of Fine Arts). Ukończyła również Hochschule für Musik w Hanowerze, studiując trybem indywidualnym w klasie fortepianu[4].

Kariera artystyczna

Pianistka

Jako pianistka koncertująca zadebiutowała w 2002 w nowojorskiej Carnegie Hall, wykonując własną Suite for Violin, Piano and Orchestra. W partii skrzypiec wystąpił Gidon Kremer, który także dyrygował towarzyszącą im orkiestrą Kremerata Baltica. Występowała także w Moskiewskim Konserwatorium, Tokyo Opera City Tower, nowojorskim Lincoln Center, monachijskim Herkulessaal, Oslo Konserthus, Symphony Center w Chicago, Kennedy Center w Waszyngtonie i in.

Kompozytorka

Kompozycje Auerbach były wykonywane i zamawiane przez wielu artystów, orkiestry oraz sceny operowe i baletowe, wśród których byli Gidon Kremer i Kremerata Baltica, Emerson String Quartet, pianistka Wu Han, skrzypek Vadim Gluzman, Tokyo String Quartet, Parker and Petersen String Quartets, niemieckie radiowe orkiestry symfoniczne SWR i NDR oraz Den Kongelige Ballet i in. Komponuje również na zamówienie festiwali muzycznych, m.in. Caramoor International Music Festival, Schleswig-Holstein Musik Festival oraz festiwali w Lucernie, Lockenhaus, Bremie. W 2009 Auerbach była composer in residence dwóch festiwali: Pacific Music Festival w Sapporo[5] i West Cork Chamber Musical Festival w Irlandii[6].

W związku z obchodami 200. rocznicy urodzin Hansa Christiana Andersena, Duński Balet Królewski (Den Kongelige Ballet) zamówił u Lery Auerbach nowoczesną wersją klasycznej baśni Andersena Mała syrenka. Premiera baletu odbyła się w kwietniu 2005, w nowo otwartej Operze w Kopenhadze[7].

W 1997 Auerbach skomponowała Double Concerto for Violin, Piano, and Orchestra, op. 40, ale jego premiera odbyła się dopiero 15 grudnia 2006 W Stuttgarcie, w wykonaniu Stuttgart Radio Symphony Orchestra pod dyrekcją Andrzeja Boreyki. Solistami byli skrzypek Vadim Gluzman i pianistka Angela Yoffe[8]. Cztery lata później, 13 lutego 2010 miała miejsce amerykańska premiera tego koncertu, w wykonaniu Jennifer Koh (skrzypce) i Benjamin Hochman (fortepian), z towarzyszeniem Fort Wayne Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Andrew Constantine'a[9].

W 2007 roku jej I symfonia Chimera miała światową premierę w Düsseldorfie, w wykonaniu Düsseldorf Symphony pod dyrekcją Johna Fiore'a [8]. Inne premiery z 2007 roku to: II symfonia Requiem for a Poet z Hanowerską Orkiestrą Radiową NDR[8], a także A Russian Requiem (do rosyjskich prawosławnych tekstów sakralnych i poezji Aleksandra Puszkina, Gawriiły Dierżawina, Michaiła Lermontowa, Borisa Pasternaka, Osipa Mandelsztama, Aleksandra Błoka, Zinaidy Gippius, Anny Achmatowej, Iosifa Brodskiego i in.) w wykonaniu orkiestry symfonicznej z Bremy, Łotewskiego Chóru Narodowego i Chóru Chłopięcego Chóru Opery Estońskiej[8].

W listopadzie 2011 w wiedeńskim Theater an der Wien wystawiono skomponowaną przez Auerbach operę bazującą na dramacie Gogol również jej autorstwa[10][11]

W lipcu 2013 w nowojorskim Lincoln Center odbyło się kontrowersyjne wystawienie Opery a cappella The Blind (na podstawie dramatu Maurice'a Maeterlincka), w reżyserii Johna La Bouchardière'a, podczas którego publiczność przez cały czas miała zawiązane na oczach opaski[12][11].

Poetka i prozatorka

Lera Auerbach zajmuje się także literaturą piękną. Wśród jej opublikowanych utworów znajduje się pięć tomików poezji, dwie nowele, utwory prozatorskie i ponad sto prac zamieszczonych w rosyjskojęzycznych gazetach i czasopismach literackich[3].

International Pushkin Society uhonorowało ją w 1996 tytułem Poet of the Year. Otrzymała także Poetry Prize of the Year od największego na Zachodzie rosyjskojęzycznego czasopisma „Novoye Russkoye Slovo”[3].

W 2000 była przewodniczącą jury w International Pushkin Poetry Competition[3].

Wybrane kompozycje

Utwory sceniczne

  • Preludes C&V, balet (2005)
  • The Little Mermaid, op. 80, balet (2006)
  • Gogol, opera (2011)
  • The Blind, opera (2012)
  • Tatjana, balet (2014)

Utwory orkiestrowe

  • Dialogue with Time, op. 39b (1997)
  • Double Concerto na skrzypce, fortepian i orkiestrę, op. 40 (1997)
  • Concerto No. 1 na skrzypce i orkiestrę, op. 56 (2000–2003)
  • Suite Concertante. op. 60 (2001)
  • Serenade for a Melancholic Sea, op. 68 (2002)
  • Concerto No. 2 na skrzypce i orkiestrę, op. 77 (2004)
  • Dreams and Whispers of Poseidon (2005)
  • Dialogues on Stabat Mater (2005)
  • Symphony No. 1 „Chimera” (2006)
  • Requiem for Icarus (2006)
  • Symphony No. 2 „Requiem for a Poet” (2007)
  • Russian Requiem (2007)
  • Fragile Solitudes (2008)
  • Post Silentium (2012)
  • String Symphony No. 1 „Memoria de la Luz” (2013)
  • Symphony No. 3 „The Infant Minstrel and His Peculiar Menagerie”, na skrzypce, chór i orkiestrę (2016)
  • Violin Concerto No. 4 (2017)

Utwory kameralne

  • Piano trio, op. 28 (1992–1996)
  • Tweny-four Preludes na skrzypce i fortepian, op. 46 (1999)
  • Suite na skrzypce i fortepian, op. 46a (1999)
  • Twenty-four Preludes na wiolonczelę i fortepian, op. 47 (1999–2008)
  • Suite na wiolonczelę i fortepian, op. 47a (1999)
  • Postlude, op. 47b (1999)
  • Three Dances in the Old Style, op. 54 (2000)
  • Sonata no. 1 na skrzypce i fortepian, op. 57 (2000)
  • Five Preludes (2000)
  • Oskolki, op. 61 (2001)
  • Sonata no. 2 na skrzypce i fortepian (september 11,) op. 63 (2001)
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian, op. 69 (2002)
  • String quartet no. 1, op. 79 (2004)
  • Epilogue (2005)
  • String quartet No. 2 „Primera Luz” (2006)
  • Postlude (2006)
  • String quartet No. 3 „Cetera Desunt” (2006)
  • Sonata No. 3 na skrzypce i fortepian (2006)
  • String quartet No. 4 „Findings” (2007)

Wybrana dyskografia

  • Tolstoy's Waltz - Pasternak, Etc / wykonawcy: Chiyuki Urano, Lera Auerbach / BIS Records, 2005
  • Auerbach: Preludes Op 41, Ten Dreams Op 45, Etc / kompozytor i wykonawca: Lera Auerbach / BIS Records, 2006
  • Auerbach: Celloquy / kompozytor: Lera Auerbach, wykonawcy: Ani Aznavoorian, Lera Auerbach / Cedille Records, 2013
  • Auerbach: Arcanum, Shostakovich: 24 Preludes / kompozytorzy: Dmitri Shostakovich, Lera Auerbach, wykonawcy: Lera Auerbach, Kim Kashkashian / Ecm, 2016

Przypisy

  1. ↑ Susan Josephs: A Dream Fulfilled. [w:] Jewish Woman Magazine [on-line]. 2014. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  2. ↑ Lera Auerbach. [w:] ArkivMusic [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Lera Auerbach, 1998. [w:] Paul & Daisy Soros Fellowships for New Americans [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  4. ↑ Musik kann die Leute weinen lassen. [w:] Zeit Online [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (niem.).
  5. ↑ Tracing PMF's path to this point.. [w:] International educational Pacific Music Festival (PMF) [on-line]. [dostęp 2017-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  6. ↑ West Cork Chamber Music Festival Composition Competition 2008–2016. [w:] West Cork Music [on-line]. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
  7. ↑ Lera Auerbach: The Total Package. [w:] Sequenza21 Contemporary Classical Music [on-line]. 2005-08-10. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-19)]. (ang.).
  8. ↑ a b c d The Compositions of Lera Auerbach. [w:] Classical Matters [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  9. ↑ Lera Auerbach, Performances. [w:] Music Sales Classical [on-line]. [dostęp 2017-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  10. ↑ Peter Jarolin: "Gogol" als packende Schlachtplatte. [w:] Kurier.at [on-line]. 2011-12-05. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (niem.).
  11. ↑ a b Vivien Schweitzer: Listening to a Disconnected Society. [w:] The New York Times [on-line]. 2013-07-05. [dostęp 2017-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)]. (ang.).
  12. ↑ The Blind Experience. [w:] American Opera Projects [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Wykaz kompozycji Lery Auerbach (do 2007). [w:] Classical Matters [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  • Lista wybranych wykonań utworów Lery Auerbach, Performances. [w:] Music Sales Classical [on-line]. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
  • Dyskografia Lery Auerbach w iTunes
  • Lera Auerbach, oficjalny profil na youtube
  • Lera Auerbach w bazie AllMusic (ang.)
  • Lera Auerbach Steinway Artist since 07.08.2005. [w:] Steinway & Sons [on-line]. [dostęp 2017-06-04]. (ang.).
  • ISNI: 0000000114974525
  • VIAF: 118338809
  • LCCN: no2003113616
  • GND: 12933121X
  • BnF: 16262229b
  • SUDOC: 158935802, 139978267
  • NLA: 41898124
  • NTA: 291519377
  • BIBSYS: 12046262
  • CiNii: DA1439749X
  • NUKAT: n2015173766
  • J9U: 987007257897805171