Loksodroma

Loksodroma
Loksodroma

Loksodroma (gr. loksós – ukośny, droma – linia) jest linią krzywą na powierzchni kuli (np. Ziemi), przecinającą wszystkie południki pod tym samym kątem[1] (oznaczanym np. β {\displaystyle \beta } ).

Na mapie Merkatora (dokładniej na mapie w rzucie Merkatora) loksodroma odwzorowuje się w postaci linii prostej i jako taka jest powszechnie stosowana w nawigacji morskiej i lotniczej do wykreślania drogi (kursu). Statek płynący stałym kursem, np. korzystając z żyrokompasu, w rzeczywistości utrzymuje ten sam kąt względem kierunku północ-południe, a więc przecina wszystkie południki pod tym samym kątem – płynie po loksodromie.

Loksodroma nie jest najkrótszą drogą łączącą dwa punkty na powierzchni kuli, właściwość taką ma za to ortodroma.

Długość loksodromy

Metoda przybliżona – trójkąt nawigacyjny

Przy niewielkich odległościach stosuje się przybliżoną metodę, rozwiązując tak zwany trójkąt nawigacyjny. Długość loksodromy oblicza się ze wzoru:

d ( Δ λ cos φ śr ) 2 + ( Δ φ ) 2 . {\displaystyle d\approx {\sqrt {(\Delta \lambda \cdot \cos \varphi _{\text{śr}})^{2}+(\Delta \varphi )^{2}}}.}

Wartości Δ λ {\displaystyle \Delta \lambda } i Δ φ {\displaystyle \Delta \varphi } reprezentują odpowiednio różnice długości geograficznych i szerokości geograficznych wyrażone w minutach kątowych, a wynik otrzymujemy w milach morskich.

Podstawowe sposoby zliczania loksodromy

Istnieją dwa podstawowe problemy żeglugi po loksodromie:

  • mając dane współrzędne punktu wyjścia ( λ A {\displaystyle \lambda _{A}} – długość geograficzną i φ A {\displaystyle \varphi _{A}} – szerokość geograficzną), kurs drogi nad dnem (KDd) oraz odległość (d), liczymy λ B {\displaystyle \lambda _{B}} i φ B {\displaystyle \varphi _{B}} (długość i szerokość punktu docelowego),
  • mając współrzędne punktu wyjścia ( λ A {\displaystyle \lambda _{A}} i φ A {\displaystyle \varphi _{A}} ) oraz współrzędne punktu docelowego ( λ B {\displaystyle \lambda _{B}} i φ B {\displaystyle \varphi _{B}} ) liczymy KDd oraz d.

Metoda średniej szerokości ( φ s r ) {\displaystyle (\varphi _{sr})}

Wykorzystujemy do niej tzw. trójkąt drogowy (nawigacyjny).

I tak, dla pierwszego problemu należy kolejno:

  1. zamienić KDd na system ćwiartkowy,
  2. obliczyć zboczenie nawigacyjne a = sin K D d d , {\displaystyle a=\sin KDd*d,}
  3. obliczyć różnicę długości geograficznej Δ φ {\displaystyle \Delta \varphi } cos K D d = Δ φ d , {\displaystyle \cos KDd={\frac {\Delta \varphi }{d}},} czyli Δ φ = cos K D d d , {\displaystyle \Delta \varphi =\cos KDd*d,}
  4. obliczyć różnicę szerokości geograficznej Δ λ {\displaystyle \Delta \lambda } a = Δ λ cos φ s r , {\displaystyle a=\Delta \lambda *\cos \varphi _{sr},} czyli Δ λ = a cos Δ φ s r , {\displaystyle \Delta \lambda ={\frac {a}{\cos \Delta \varphi _{sr}}},}
  5. zliczyć λ B {\displaystyle \lambda _{B}} i φ B . {\displaystyle \varphi _{B}.}

Loksodroma w okolicy bieguna

Jeśli założymy, że kąt β {\displaystyle \beta } jest różny od 0 i od π 2 {\displaystyle {\frac {\pi }{2}}} (tzn. loksodroma nie jest okręgiem wielkim), to w okolicy bieguna loksodroma zachowuje się podobnie do spirali logarytmicznej, która w układzie współrzędnych biegunowych przecina promienie pod stałym kątem. Loksodroma okrąża biegun nieskończenie wiele razy.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Loksodroma, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-29] .
  • p
  • d
  • e
przykłady
i ich części
walec obrotowy
(kołowy prosty)
stożek obrotowy
(kołowy prosty)
kula
sfera
inne części
inne
relacje między kulą
a innymi bryłami
krzywe tworzone
przekrojami
brył obrotowych
stożkiem obrotowym
i płaszczyzną
sferą
i płaszczyzną
walcem obrotowym
i sferą
inne krzywe na
bryłach obrotowych
na walcu obrotowym
na sferze
powiązane układy
współrzędnych
powiązane
powierzchnie
kwadryki obrotowe
inne powierzchnie
obrotowe
powiązane nauki

  • PWN: 3933638
  • Britannica: topic/loxodrome
  • БРЭ: 2182468
  • Catalana: 0120600, 0233782
  • DSDE: kompaslinje