Luc Tuymans

Luc Tuymans
Ilustracja
Tuymans w 2009
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1958
Mortsel

Narodowość

belgijska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, film

Epoka

Sztuka współczesna

Ważne dzieła

Gas Chamber (1986), Himmler (1998), The Secretary of State (2005)

Multimedia w Wikimedia Commons

Luc Tuymans (ur. 1958 w Mortsel) — belgijski malarz, mieszka i pracuje w Antwerpii, zajmuje się też filmem i grafiką.

Pierwszy pokaz jego prac miał miejsce w 1985 na wystawie indywidualnej w Palais des Thermes w Ostendzie[1]. Wiele jego prac porusza tematykę indywidualnej i zbiorowej traumy, jak np. Gas Chamber (1986)[2]. Porusza taką tematykę jak faszyzm, nacjonalizm, trauma inspirując się często starymi fotografiami, artykułami z gazet[3]. W 1992 uczestniczył w wystawie documenta, prezentował swoją twórczość także na Biennale w São Paulo w 2004. Dzieła Tuymansa wystawiają najważniejsze światowe muzea sztuki, m.in. MoMA, Guggenheim Museum czy Museum of Contemporary Art w Los Angeles[4]. Jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych malarzy europejskich[5].

Luc Tuymans, The Shore, 2014

Życiorys

Luc Tuymans urodził się w Mortsel w pobliżu Antwerpii 14 czerwca 1958 roku. Jego ojciec z pochodzenia był belgijskim Flamandem, a matka Holenderką. Rodzina matki angażowała się w holenderski ruch oporu podczas II wojny światowej, podczas gdy rodzina ojca miała sympatyzować z nazistami. Powrót do tych zagadnień uwidacznia się w sztuce tworzonej przez Tuymansa[6]. Sztuką interesował się od najmłodszych lat, tworzył rysunki i próbował swoich sił w konkursach. Bardzo duże wrażanie wywarło na nim zobaczenie w muzeum dzieła Pieta Mondriana, przez które poczuł "magię sztuki"[7].

Luc Tuymans, Lumumba, 2000

W wieku 18 lat rozpoczął studia na Sint-Lukasinstituut w Brukseli. W późniejszych latach studiował także w Wyższej Szkole Sztuk Wizualnych La Cambre, także w Brukseli oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, a w 1982 roku rozpoczął studia z dziedziny historii sztuki na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim[1]. Rozpoczął wtedy także eksperymentowanie z filmem.

Pierwszy znany publicznie obraz Tuymansa pochodzi z 1972 roku, a pierwszy publicznie zaprezentowany został namalowany w 1977 roku i zatytułowany Autoportret. W tamtym okresie malarz był studentem i swój obraz zgłosił do ogólnokrajowego konkursu, który wygrał[8]. W latach 1980-1985 odszedł od malarstwa na rzecz eksperymentowaniu z filmem, snuł plany nakręcenia półdokumentalnego filmu fabularnego. Część z nakręconych przez niego kadrów służyła mu później jako inspiracje do obrazów. W 1985 Tuymans wrócił do regularnego malowania, zmienił technikę i od tamtego okresu nie spędza więcej niż jeden dzień pracy nad obrazem[9]. Tego samego roku artysta miał swoją pierwszą indywidualną wystawę w Palais des Thermes in mieście Ostend. Od tego czasu wystawia swoje dzieła w innych krajach europejskich[1]. W 1994 miała miejsce pierwsza wystawa prac Tuymansa na terenie Ameryki Północnej[10].

W 2015 artysta został uznany winnym popełnienia plagiatu przez sąd w Antwerpii[5][11], po tym jak wykorzystał fotografię wykonaną przez Katrijn Van Giel do namalowania swojego obrazu A Belgian Politician przedstawiającego Jeana-Marie Dedeckera w 2011 roku. Tuymans bronił swojego dzieła, twierdząc że jest ono parodią i krytyką belgijskiego konserwatyzmu[12]. W październiku 2015 doszło do polubownej ugody pomiędzy stronami.

Twórczość

Dzieła Tuymansa charakteryzują się poczuciem niepokoju i nadchodzącej zagłady, nieszczęścia. Artysta opisuje ich atmosferę jako reprezentatywną dla jego osobowości, pełnej "nieustannego strachu i nieustannego niepokoju". Maluje przedmioty codziennego użytku, przyziemne miejsca lub portrety niezidentyfikowanych osób. Z pozornym spokojem obrazów kontrastują często ich niepokojące tytuły jak np. Komora Gazowa czy Morderca[1].

Bardzo często podejmuje zagadnienia dotyczące niepokoju wynikającego z pamięci kulturowej. Powraca w swoich pracach do tematyki Holocaustu, nazizmu, przemocy, imperializmu czy wojny. Przykładem takiego dzieła jest chociażby Komora Gazowa z 1986 przedstawiająca komorę gazową z obozu koncentracyjnego Dachau namalowaną akwarelami lub mozaikę Schwarzheide uwieczniające sosny przedstawione na rysunku ocalałego z obozu koncentracyjnego Alfreda Kantora[6]. Malarz niekiedy odnosi się także do bieżących wydarzeń, np. podczas wystawy Tuymans Heritage w 1996 zainspirowanej nastrojem panującym w Stanach Zjednoczonych po zamachu bombowym w Oklahoma City, seria obrazów przedstawiała niemal stareotypowe amerykańskie widoki np. Górę Rushmore (Heritage VII) lub dwie czapki bejsbolowe (Heritage I)[13].

Tuymans reprezentuje charakterystyczny dla siebie styl, dzięki któremu jego dzieła można od razu z nim skojarzyć. Maniera Tuymansa polega na kadrowaniu swoich obrazów o niewielkich rozmiarach niczym fotografii o lekko zatartych konturach. Malując tworzy obrazy o rozmytych i prześwietlonych formach[14], co może przywodzić na myśl odbiorcy rozmyte bądź zanikające wspomnienie. Rozmyta forma i paleta barw zmienia namalowane postacie w widma, zaledwie fragmenty wspomnień, nie odkrywając wszystkiego od razu na pierwszy rzut oka[15]. Wyciszona i powściągliwa warstwa wizualna dzieła kontrastuje z leżącą u jego podstawy złożoną warstwą moralną[16].

Poza dziełami malarskimi artysta tworzy także murale (od połowy lat 90. namalował około 50 murali site-specific), grafiki, rysunki oraz mozaiki[3][17][18].

The Fence autorstwa Luca Tuymansa i Mirosława Bałki

Wybrane dzieła:

  • Gas Chamber (1986)
  • Der diagnostische Blick (1992)
  • The Diagnostic of view V (1995)
  • Orchid (1998)
  • Mwana Kitoko (2000)
  • Altar (2002)
  • The Worshipper (2004)
  • The Secretary of State (2005)

Wybrane wystawy:

Przypisy

  1. a b c d Tate, Luc Tuymans born 1958 [online], Tate [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  2. Museum of Modern Art: John-Paul Stonard, Luc Tuymans. (ang.)
  3. a b LUC TUYMANS "IDŹ I PATRZ" [online], Culture.pl [dostęp 2022-07-03]  (pol.).
  4. Poznań: Luc Tuymans doktorem honoris causa Uniwersytetu Artystycznego [online], dzieje.pl [dostęp 2022-07-03]  (pol.).
  5. a b Why Belgium's plagiarism verdict on Luc Tuymans is beyond parody [online], the Guardian, 21 stycznia 2015 [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  6. a b Luc Tuymans, Master of Moral Complexities, Tries Something New - The New York Times [online], web.archive.org, 10 czerwca 2019 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-10] .
  7. Rick vanR. Puymbroeck Rick vanR., Met kunstenaar Luc Tuymans naar Venetië, 15 marca 2019 .
  8. Bonhams : Luc Tuymans (Belgian, 1958) Self-Portrait 1977 [online], web.archive.org, 17 lutego 2015 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-17] .
  9. MarinaM. Cashdan MarinaM., Interview with Luc Tuymans, 2013 .
  10. Luc Tuymans: Superstition | Exhibitions | The Renaissance Society [online], web.archive.org, 23 października 2018 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-23] .
  11. Kanibale w Zachęcie [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-07-03]  (pol.).
  12. BenjaminB. Sutton BenjaminB., BenjaminB. Sutton BenjaminB., Luc Tuymans Found Guilty of Plagiarism for Painting Photo of Politician [online], Hyperallergic, 20 stycznia 2015 [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  13. LUC TUYMANS "The Heritage" [online], web.archive.org [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] .
  14. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-07-03] .
  15. CondéC. Nast CondéC., Luc Tuymans's Unsettling Portraits at Houston's Menil Collection [online], Architectural Digest, 30 września 2013 [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  16. About [online], Studio Luc Tuymans [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  17. Luc Tuymans – Isabel, Diorama, Scramble, Twenty Seventeen – 2017 | art for sale | artlead [online] [dostęp 2022-07-03]  (ang.).
  18. Dismantling of Luc Tuymans' mosaic – Palazzo Grassi [online], web.archive.org, 25 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-25] .
  19. (pol. • ang.) Luc Tuymans w serwisie Culture.pl
  20. Tate Modern: Luc Tuymans. (ang.)
  21. White Cube: The Rumour. (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Luc Tuymans Prints (ang.) – grafiki artysty.
  • Zeno X Gallery.. zeno-x.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-21)]. (ang.)
  • (ang. • niem.) Saatchi Gallery.
  • ISNI: 0000000123213461
  • VIAF: 96542658
  • ULAN: 500116172
  • LCCN: no97002905
  • GND: 119118157
  • NDL: 00831690
  • BnF: 121735512
  • SUDOC: 030287448
  • NKC: jo2002140431
  • DBNL: tuym001
  • BNE: XX1654659
  • NTA: 114408912
  • BIBSYS: 98028041
  • CiNii: DA10589273
  • PLWABN: 9810628778105606
  • NUKAT: n02047748
  • J9U: 987007448413805171
  • LNB: 000214152
  • CONOR: 18593379