Małgorzata z Szamotuł
Książna Bełska | |
Okres | od 22 czerwca 1442 |
---|---|
księżna raciborska | |
Okres | od 1456 |
Poprzednik | |
Następca | Jan V raciborski |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | 5 listopada 1464 |
Miejsce spoczynku | klasztor dominikanek w Raciborzu |
Ojciec | Wincenty z Szamotuł |
Mąż |
Małgorzata z Szamotuł herbu Nałęcz (zm. 5 listopada 1464 w Raciborzu) – księżna bełska w 1442, księżna raciborska w latach 1445–1456 jako żona Wacława II i 1456–1464 najpierw jako regentka, potem współrządca syna Jana V.
Małgorzata była córką kasztelana międzyrzeckiego i starosty ruskiego Wincentego Świdwy z Szamotuł[1], oraz Anny nieznanego pochodzenia.
Była dziedziczką olbrzymiego majątku ojca. O jej rękę zaczął się starać książę bełski z dynastii Piastów, Kazimierz II. Uroczysty ślub odbył się 22 czerwca 1442 w Turobinie. Krótko po ślubie, 15 września 1442, książę bełski niespodziewanie zmarł, najprawdopodobniej na panującą w okolicy zarazę. Małżeństwo to było bezdzietne. Po tym wydarzeniu Małgorzata wróciła do rodzinnych posiadłości na Rusi.
Na przełomie 1444 i 1445 córka Wincentego z Szamotuł ponownie wyszła za mąż za przedstawiciela książęcego rodu. Tym razem jej wybrańcem był Przemyślida, książę raciborski Wacław II. Od tego momentu Małgorzata przyjęła tytuł księżny raciborskiej, aktywnie wspierając politykę męża, zwłaszcza ułatwiając mu kontakty z Polską. Przejawem bliskich stosunków z Krakowem był udział Małgorzaty i Wacława II w koronacji Kazimierza IV Jagiellończyka w 1447. 12 stycznia 1445 otrzymała od swojego męża folwark brzeźnicki[1].
29 października 1456 Małgorzata owdowiała po raz drugi. Z małżeństwa z Wacławem II doczekała się syna Jana V oraz córek Katarzyny (wydanej za kasztelana nakielskiego, Włodka z Danaborza), Heleny (żony kasztelana międzyrzeckiego, Jana Ostroroga) i Anny. Z powodu małoletniości syna objęła na kilka lat regencję w księstwie, utrzymując realny wpływ na władzę nawet po osiągnięciu przez niego pełnoletniości.
Małgorzata z Szamotuł zmarła 5 listopada 1464 i została pochowana w klasztorze dominikanek w Raciborzu.
Przypisy
- p
- d
- e
- Przemysław (1290–1306)
- Leszek (1306–1336)
- Mieszko cieszyński (1306–1308)
- Mikołaj II (1336–1365)
- Jan I, Mikołaj III, Wacław I, Przemek I (1365–1377)
- Jan I (1377–1380/1382)
- Jan II Żelazny, Mikołaj IV (1380/2–1385)
- Jan II Żelazny (1385–1424)
- Mikołaj V, Wacław II (1424–1437)
- Wacław II (1437–1456)
- Małgorzata z Szamotuł (regent i współrządząca 1456–1462)
- Jan V (1456–1493)
- Mikołaj VI, Jan VI, Walentyn Garbaty (1493–1506)
- Walentyn Garbaty (1506–1521)
- Jan Dobry (1521–1532)
- Jerzy Hohenzollern (1532–1543)
- Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1543–1552)
- Ferdynand I (1552–1564)
- Maksymilian I (1564–1576)
- Rudolf I (1576–1612)
- Maciej I (1612–1619)
- Ferdynand II (1619–1637)
- Ferdynand III (1637–1645)
- Władysław IV Waza (1646–1648)
- Jan Kazimierz Waza (1648)
- Karol Ferdynand Waza (1648–1655)
- Jan Kazimierz Waza (1655)
- Ludwika Maria Gonzaga (1655–1663)
- Juliusz I d’Enghien (1663)
- Ludwika Maria Gonzaga (1663–1666)
- Leopold I (1666–1705)
- Józef I (1705–1740)
- Karol I (1711–1740)
- Maria Teresa I (1740–1742)
- Fryderyk I (1742–1786)
- Fryderyk Wilhelm I (1786–1797)
- Fryderyk Wilhelm II (1797–1840)
- Fryderyk Wilhelm III (1840–1861)
- Wilhelm I (1861–1880)
- Wiktor I Maurycy (1880–1893)
- Wiktor II Amadeusz (1893–1923)
- Wiktor III August (1923–1945)
- Franciszek I Albrecht (1945)
|