Maciej Rybus

Maciej Rybus
Ilustracja
Rybus w 2022 roku
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1989
Łowicz

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik, obrońca

Informacje klubowe
Klub

Rubin Kazań

Kariera juniorska
Lata Klub
2004–2005 Pelikan Łowicz
2005–2007 MSP Szamotuły
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2012 Legia Warszawa 102 (13)
2012–2016 Terek Grozny 101 (18)
2016–2017 Olympique Lyon 19 (0)
2017–2022 Lokomotiw Moskwa 102 (2)
2022–2023 Spartak Moskwa 8 (1)
2023– Rubin Kazań 2 (0)
W sumie: 334 (34)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Polska U-19 1 (0)
2008–2009  Polska U-21 9 (2)
2009–2021  Polska 66 (2)
W sumie: 76 (4)
  1. ↑ Aktualne na: 10 grudnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

ⓘMaciej Rybus (ur. 19 sierpnia 1989 w Łowiczu) – polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika lub obrońcy. W latach 2009–2021 reprezentant Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2018, Mistrzostw Europy 2012 i 2020.

Kariera klubowa

Początki

Maciej Rybus swoją karierę rozpoczynał w 2004 w Pelikanie Łowicz, skąd w 2005 przeniósł się do MSP Szamotuły.

Legia Warszawa

W 2007 trafił do Legii Warszawa. W jej barwach zadebiutował 15 listopada 2007, w meczu Pucharu Ekstraklasy przeciwko Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, pojawiając się na boisku w 46. minucie spotkania, w zastępstwie Marcina Smolińskiego. Po dobrym występie w tym meczu trener Legii, Jan Urban, postanowił, że młody zawodnik będzie od tej pory trenował z pierwszym zespołem.

W Ekstraklasie zadebiutował 24 listopada 2007, kiedy to pojawił się na boisku w 86. minucie spotkania z Polonią Bytom (1:2), znów zmieniając Marcina Smolińskiego. Mimo że Rybus nie był pierwotnie zgłoszony do rozgrywek Ekstraklasy, debiut umożliwił mu wpisanie na tzw. „Listę C” – przeznaczoną dla maksymalnie dwóch zawodników, którzy rozegrali więcej niż 4 mecze w Młodej Ekstraklasie. 8 grudnia 2007 w meczu z Górnikiem Zabrze Maciej strzelił swoją pierwszą bramkę dla Legii w rozgrywkach Ekstraklasy. Ostatni mecz w barwach Legii rozegrał 24 lutego 2012 w 1/16 finału Ligi Europy ze Sportingiem. W Legii Warszawa w latach 2007–2012 rozegrał łącznie 132 spotkania, w których zdobył 16 bramek. W tym czasie zdobył z Legią Superpuchar Polski oraz trzykrotnie sięgał po trofeum Pucharu Polski.

Terek Grozny

13 lutego 2012 został zawodnikiem rosyjskiego Tereka Grozny. Klub ze stolicy Czeczenii zapłacił za niego 2,7 mln euro. Zawodnik był 3. najdroższym graczem sprzedanym przez Legię (po Łukaszu Fabiańskim i Dawidzie Janczyku) i 2. (po Marcinie Komorowskim) kupionym przez Terek. W Priemjer-Liga zadebiutował 3 marca 2012 w wygranym 1:0 meczu z Tom Tomsk, zaś pierwszego gola w nowym klubie zdobył w drugim występie, w ligowym meczu przeciwko FK Krasnodar (3:1)[1]. W barwach Tereka Rybus rozegrał łącznie 109 spotkań, w których strzelił 18 goli i zanotował 20 asyst.

Olympique Lyon

21 czerwca 2016 podpisał trzyletni kontrakt z francuskim klubem Olympique Lyon[2]. W nowym zespole zadebiutował 19 sierpnia 2016 w wygranym 2:0 meczu 2 kolejki Ligue 1 przeciwko SM Caen[3]. 14 września 2016 w wygranym 3:0 meczu fazy grupowej z Dinamem Zagrzeb debiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów[4].

Lokomotiw Moskwa

Rybus w 2019 roku

19 lipca 2017 podpisał trzyletni kontrakt z rosyjskim Lokomotiwem Moskwa[5]. Zadebiutował 30 lipca 2017 w ligowym meczu z Anży Machaczkała. Polak rozegrał całą drugą połowę, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem jego drużyny 1:0[6]. 15 marca 2018 w rewanżowym spotkaniu 1/8 finału Ligi Europy z Atlético Madryt (1:5) zdobył swoją pierwszą bramkę dla Lokomotiwu[7]. Łącznie w sezonie 2017/18 wystąpił w 27 meczach, strzelając 1 bramkę i zdobył z klubem mistrzostwo Rosji[8].

Spartak Moskwa

11 czerwca 2022 roku ogłoszono jego przejście do Spartaka Moskwa, na zasadzie wolnego transferu z Lokomotiwu[9]. Jego przejście do rosyjskiego klubu, w trakcie trwania wojny rosyjsko-ukraińskiej i tendencji odpływu zawodników z ligi rosyjskiej, wywołało kontrowersje i liczne publiczne dyskusje[10][11][12][13][14], a fakt ten w Rosji próbowano wykorzystać propagandowo[15]. Decyzję piłkarza skrytykował wówczas m.in. polski wiceminister spraw zagranicznych[16].

9 lipca 2022 zadebiutował w zespole w przegranym 0:4 meczu o Superpuchar Rosji przeciwko Zenitowi Petersburg[17]. Swój ligowy debiut, mecz 1. kolejki przeciwko Achmatowi Grozny, zakończył w 41. minucie po otrzymaniu czerwonej kartki od sędziego Władisława Biezborodowa[18]. W Spartaku w sezonie 2022/2023 zagrał 8 meczów, zdobył 1 gola[19]. 21 czerwca 2023 rozwiązał kontrakt z Rosjanami za porozumieniem stron[19].

Rubin Kazań

Kontynuując karierę w Rosji, 23 czerwca 2023 Rybus podpisał roczny kontrakt z Rubinem Kazań[20]. W 2023 wystąpił w dwóch meczach (jednym ligowym, jednym Pucharu Rosji)[21], z meczów po sierpniu 2023 wykluczyła go kontuzja kolana, której nabawił się na treningu[22]. Wrócił do gry 24 kwietnia 2024, wygranym 2:0 meczem przeciwko Zenitowi Petersburg[23].

Kariera reprezentacyjna

Maciej Rybus w barwach reprezentacji Polski w meczu z Węgrami (Poznań, 15.11.2011)

W reprezentacji do lat 21 zadebiutował 9 czerwca 2009 w wygranym 2:0 meczu z młodzieżową reprezentacją Liechtensteinu w eliminacjach Mistrzostw Europy U-21. W meczu tym Rybus zdobył również debiutanckiego gola.

W reprezentacji Polski zadebiutował 14 listopada 2009 w meczu towarzyskim przeciwko Rumunii rozegranym w Warszawie. W debiucie na boisku spędził 16 minut. Pierwszego gola zdobył w kolejnym meczu towarzyskim, przeciwko Kanadzie, 18 listopada 2009. 2 maja 2012 został powołany przez selekcjonera Franciszka Smudę, na współorganizowane przez Polskę, Euro 2012. Na tym turnieju wystąpił 8 czerwca 2012 w zremisowanym 1:1 meczu otwarcia z Grecją. 4 czerwca 2013 w towarzyskim meczu z Liechtensteinem (2:0), strzelił 1300. gola w historii reprezentacji Polski[24]. 12 maja 2016 znalazł się w powołanej przez Adama Nawałkę, szerokiej kadrze reprezentacji Polski na Euro 2016, jednak z wyjazdu na turniej ostatecznie wyeliminowała go kontuzja barku[25].

4 czerwca 2018 znalazł się na liście powołanych na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji[26], na których wystąpił w dwóch meczach[27].

20 czerwca 2022 Polski Związek Piłki Nożnej poinformował, że piłkarz nie będzie brany pod uwagę przy powołaniach na mecze Ligi Narodów UEFA 2022/23, mecze towarzyskie w drugiej połowie 2022 roku i Mistrzostwa Świata 2022[28]. Jako powód podano „jego aktualną sytuacją klubową”[28], czyli dołączenie do Spartaka Moskwa w czasie trwania inwazji Rosji na Ukrainę[29].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 21 czerwca 2023)[30]
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi UEFA[a] Inne[b] Razem
Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
Legia Warszawa 2007/08 Ekstraklasa 10 4 4 0 – – – 14 4
2008/09 Ekstraklasa 27 3 2 0 – 3 0 1 0 33 3
2009/10 Ekstraklasa 29 2 3 1 – 4 0 – 36 3
2010/11 Ekstraklasa 20 2 4 0 – – – 24 2
2011/12 Ekstraklasa 16 2 1 1 – 10 1 – 27 4
Ogólnie 102 13 14 2 0 0 17 1 1 0 135 16
Terek Grozny 2011/12 Priemjer-Liga 11 3 1 0 – – – 12 3
2012/13 Priemjer-Liga 19 4 1 0 – – – 20 4
2013/14 Priemjer-Liga 16 0 2 0 – – – 18 0
2014/15 Priemjer-Liga 27 3 1 0 – – – 28 3
2015/16 Priemjer-Liga 28 8 3 0 – – – 31 8
Ogólnie 101 18 8 0 0 0 0 0 0 0 109 18
Olympique Lyon 2016/17 Ligue 1 19 0 1 0 1 0 7 0 – 28 0
Ogólnie 19 0 1 0 1 0 7 0 0 0 28 0
Lokomotiw Moskwa 2017/18 Priemjer-Liga 20 0 1 0 – 6 1 – 27 1
2018/19 Priemjer-Liga 16 1 1 0 – 2 0 1 0 20 1
2019/20 Priemjer-Liga 19 0 1 0 – 5 0 1 0 26 0
2020/21 Priemjer-Liga 26 1 4 0 – 6 0 1 0 37 1
2021/22 Priemjer-Liga 21 0 0 0 – 4 0 1 0 26 0
Ogólnie 102 2 7 0 0 0 23 1 4 0 135 3
Spartak Moskwa 2022/23 Priemjer-Liga 8 0 0 0 – –[c] 1 0 8 0
Ogólnie w karierze 333 33 30 2 1 0 47 2 6 0 417 37

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 12 listopada 2021)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska
2009 2 1
2010 10 0
2011 6 0
2012 5 0
2013 3 1
2014 6 0
2015 8 0
2016 4 0
2017 4 0
2018 5 0
2019 2 0
2020 3 0
2021 8 0
Suma 66 2
Mecze i gole w reprezentacji
Lp. Data Miasto Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 14.11.2009 Warszawa  Rumunia 0:1 towarzyski
2. 18.11.2009 Bydgoszcz  Kanada Gol 1:0 towarzyski
3. 17.01.2010 Nakhon Ratchasima  Dania 1:3 PKT 2010
4. 20.01.2010 Nakhon Ratchasima  Tajlandia 3:1 PKT 2010
5. 23.01.2010 Nakhon Ratchasima  Singapur 6:1 PKT 2010
6. 03.03.2010 Warszawa  Bułgaria 2:0 towarzyski
7. 29.05.2010 Kielce  Finlandia 0:0 towarzyski
8. 02.06.2010 Kufstein  Serbia 0:0 towarzyski
9. 08.06.2010 Murcja  Hiszpania 0:6 towarzyski
10. 11.08.2010 Szczecin  Kamerun 0:3 towarzyski
11. 04.09.2010 Łódź  Ukraina 1:1 towarzyski
12. 10.12.2010 Antalya  Bośnia i Hercegowina 2:2 towarzyski
13. 10.08.2011 Lubin  Gruzja 1:0 towarzyski
14. 02.09.2011 Warszawa  Meksyk 1:1 towarzyski
15. 06.09.2011 Gdańsk  Niemcy 2:2 towarzyski
16. 07.10.2011 Seul  Korea Południowa 2:2 towarzyski, (nieuznawany przez FIFA)
17. 11.10.2011 Wiesbaden  Białoruś 2:0 towarzyski
18. 15.11.2011 Poznań  Węgry 2:1 towarzyski
19. 29.02.2012 Warszawa  Portugalia 0:0 towarzyski
20. 26.05.2012 Klagenfurt  Słowacja 1:0 towarzyski
21. 02.06.2012 Warszawa  Andora 4:0 towarzyski
22. 08.06.2012 Warszawa  Grecja 1:1 ME 2012
23. 15.08.2012 Tallinn  Estonia 0:1 towarzyski
24. 22.03.2013 Warszawa  Ukraina 1:3 el. MŚ 2014
25. 04.06.2013 Kraków  Liechtenstein Gol 2:0 towarzyski
26. 07.06.2013 Kiszyniów  Mołdawia 1:1 el. MŚ 2014
27. 13.05.2014 Hamburg  Niemcy 0:0 towarzyski
28. 06.06.2014 Gdańsk  Litwa 2:1 towarzyski
29. 07.09.2014 Faro, Portugalia  Gibraltar 7:0 el. ME 2016
30. 11.10.2014 Warszawa  Niemcy 2:0 el. ME 2016
31. 14.11.2014 Tbilisi  Gruzja 4:0 el. ME 2016
32. 18.11.2014 Wrocław  Szwajcaria 2:2 towarzyski
33. 29.03.2015 Dublin  Irlandia 1:1 el. ME 2016
34. 13.06.2015 Warszawa  Gruzja 4:0 el. ME 2016
35. 16.06.2015 Gdańsk  Grecja 0:0 towarzyski
36. 04.09.2015 Frankfurt  Niemcy 1:3 el. ME 2016
37. 07.09.2015 Warszawa  Gibraltar 8:1 el. ME 2016
38. 08.10.2015 Glasgow  Szkocja 2:2 el. ME 2016
39. 13.11.2015 Warszawa  Islandia 4:2 towarzyski
40. 17.11.2015 Wrocław  Czechy 3:1 towarzyski
41. 23.03.2016 Poznań  Serbia 1:0 towarzyski
42. 04.09.2016 Astana  Kazachstan 2:2 el. MŚ 2018
43. 08.10.2016 Warszawa  Dania 3:2 el. MŚ 2018
44. 11.10.2016 Warszawa  Armenia 2:1 el. MŚ 2018
45. 04.09.2017 Warszawa  Kazachstan 3:0 el. MŚ 2018
46. 08.10.2017 Warszawa  Czarnogóra 4:2 el. MŚ 2018
47. 10.11.2017 Warszawa  Urugwaj 0:0 towarzyski
48. 13.11.2017 Gdańsk  Meksyk 0:1 towarzyski
49. 27.03.2018 Chorzów  Korea Południowa 3:2 towarzyski
50. 08.06.2018 Poznań  Chile 2:2 towarzyski
51. 12.06.2018 Warszawa  Litwa 4:0 towarzyski
52. 19.06.2018 Moskwa  Senegal 1:2 MŚ 2018
53. 24.06.2018 Kazań  Kolumbia 0:3 MŚ 2018
54 07.06.2019 Skopje  Macedonia Północna 1:0 el. ME 2020
55. 10.10.2019 Ryga  Łotwa 3:0 el. ME 2020
56. 07.09.2020 Zenica  Bośnia i Hercegowina 2:1 LN 2020/2021
57. 11.11.2020 Chorzów  Ukraina 2:0 towarzyski
58. 18.11.2020 Chorzów  Holandia 1:2 LN 2020/2021
59. 25.03.2021 Budapeszt  Węgry 3:3 el. MŚ 2022
60. 28.03.2021 Warszawa  Andora 3:0 el. MŚ 2022
61. 31.03.2021 Londyn  Anglia 1:2 el. MŚ 2022
62. 08.06.2021 Poznań  Islandia 2:2 towarzyski
63. 14.06.2021 Petersburg  Słowacja 1:2 ME 2020
64. 02.09.2021 Warszawa  Albania 4:1 el. MŚ 2022
65. 08.09.2021 Warszawa  Anglia 1:1 el. MŚ 2022
66. 12.11.2021 Andora  Andora 4:1 el. MŚ 2022

Sukcesy

Legia Warszawa

Lokomotiw Moskwa

Życie prywatne

18 marca 2018 poślubił Osetyjkę z Władykaukazu[31], Lanę Bajmatową[32]. Mają dwóch synów: Roberta (ur. 2018)[33] i Adriana (ur. 2021)[34].

28 maja 2018 został Honorowym Obywatelem Łowicza[35].

9 maja 2024 wraz z innymi piłkarzami Rubina Kazań złożył kwiaty pod pomnikiem w parku zwycięstwa w Moskwie z okazji obchodów dnia zwycięstwa w Rosji. Spotkało się to z liczną krytyką polskich mediów i kibiców.

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 17 (0), Liga Europy UEFA – 30 (2).
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 1 (0), Superpuchar Rosji – 5 (0).
  3. ↑ 28 lutego 2022 roku, FIFA i UEFA zawiesiły rosyjskie kluby i reprezentacje we wszystkich rozgrywkach z powodu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. 2 maja 2022 roku, UEFA podjęła decyzję o wykluczeniu rosyjskich klubów z europejskich pucharów w sezonie 2022/2023.

Przypisy

  1. ↑ Rybus strzelił swojego pierwszego gola dla Tereka [online], sport.pl [dostęp 2017-11-25]  (pol.).
  2. ↑ L’INTERNATIONAL POLONAIS MACIEJ RYBUS EST LYONNAIS. Olympique Lyon, 2016-06-21. [dostęp 2016-06-21]. (fr.).
  3. ↑ Grupa WirtualnaG.W. Polska Grupa WirtualnaG.W., Ligue 1: Nerwowy debiut Macieja Rybusa, Olympique Lyon z kompletem punktów – WP SportoweFakty [online], 19 sierpnia 2016 [dostęp 2016-09-22]  (pol.).
  4. ↑ Grupa WirtualnaG.W. Polska Grupa WirtualnaG.W., Liga Mistrzów: udany debiut Macieja Rybusa, Lyon wygrał na inaugurację – WP SportoweFakty [online], 14 września 2016 [dostęp 2016-09-22]  (pol.).
  5. ↑ Rybus wraca do Rosji! W Lokomotiwie ma regularnie grać przed MŚ, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-07-20]  (pol.).
  6. ↑ Maciej Rybus zadebiutował w Lokomotiwie Piłka nożna – Sport.pl. sport.pl. [dostęp 2018-03-16]. (pol.).
  7. ↑ Wirtualna Polska Media: LE: spektakularny gol Macieja Rybusa. Odwet Atlético Madryt był bolesny – WP SportoweFakty. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-15. [dostęp 2018-03-16]. (pol.).
  8. ↑ Rybus mistrzem Rosji!. polsatsport.pl. [dostęp 2018-05-24]. (pol.).
  9. ↑ Maciej Rybus w Spartaku Moskwa. Agent piłkarza wywołał burzę w mediach. „Koniec kariery reprezentacyjnej”. polskieradio24.pl. [dostęp 2022-06-14]. (pol.).
  10. ↑ Rybus dokonał kontrowersyjnego wyboru. „W piątek przejdzie testy medyczne” [online], Sport.pl [dostęp 2022-07-17]  (pol.).
  11. ↑ Maciej Rybus. Władysław Kozakiewicz ostro krytykuje piłkarza. Zbigniew Boniek ma inne zdanie [online], TOK FM [dostęp 2022-07-17]  (pol.).
  12. ↑ Kontrowersje wokół Macieja Rybusa. Selekcjoner Michniewicz zabrał głos [online], sportowefakty.wp.pl, 21 marca 2022 [dostęp 2022-07-17]  (pol.).
  13. ↑ Transfery. Rybus nie opuści Moskwy. Kontrowersyjna decyzja Polaka [online], Goal.pl, 11 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-17]  (pol.).
  14. ↑ Kontrowersyjna decyzja Rybusa! Postanowił zostać w Rosji [online], wpolityce.pl [dostęp 2022-07-17] .
  15. ↑ Rybus został narzędziem w rękach propagandy Kremla. "Świństwo Polaków!" [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-08-12]  (pol.).
  16. ↑ Wiceszef MSZ krytykuje decyzję Rybusa. "Nie ma nic bardziej żenującego" [online], Sport.pl, 13 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-12]  (pol.).
  17. ↑ Maciej Rybus zadebiutował w Spartaku. Drużyna Polaka przegrała mecz o Superpuchar Rosji [online], 90minut.pl, 9 lipca 2022 [dostęp 2022-07-17] .
  18. ↑ Czerwona kartka Macieja Rybusa [online], 90minut.pl, 16 lipca 2022 [dostęp 2022-07-17] .
  19. ↑ a b Maciej Rybus odszedł ze Spartaka Moskwa [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-06-21] .
  20. ↑ Maciej Rybus zostaje w Rosji. 33-latek zamienił Spartak na Rubin Kazań [online], polskieradio24.pl, 23 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-23]  (pol.).
  21. ↑ a b c d e f Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2023-12-11] .
  22. ↑ Fatalna sytuacja Rybusa w nowym klubie. "Rzadka kontuzja" [online], Sport.pl, 14 listopada 2023 [dostęp 2023-12-11]  (pol.).
  23. ↑ Zenit 0 – 2 Rubin, [w:] Russian Premier Liga 2023/2024, eng.premierliga.ru [dostęp 2024-05-11]  (ang.).
  24. ↑ Gol Rybusa jubileuszową 1300. bramką dla Polski. sport.wp.pl, 2013-06-05. [dostęp 2023-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-27)]. (pol.).
  25. ↑ Maciej Rybus nie pojedzie na Euro 2016. Onet Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 we Francji, 2016-05-30. [dostęp 2016-05-31]. (pol.).
  26. ↑ 23 powołanych. Nawałka podał kadrę na mundial [online], sport.tvp.pl [dostęp 2022-06-20] .
  27. ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Mundial 2018. Maciej Rybus: Rozmawialiśmy o tym, co było źle [online], sportowefakty.wp.pl, 23 czerwca 2018 [dostęp 2022-06-20]  (pol.).
  28. ↑ a b Komunikat PZPN ws. Macieja Rybusa [online], laczynaspilka.pl, 20 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-20]  (pol.).
  29. ↑ PawełP. Paczul PawełP., Jedyna słuszna decyzja – Rybus nie będzie grał w reprezentacji [online], weszlo.com, 20 czerwca 2022 .
  30. ↑ Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-04-03] .
  31. ↑ SebastianS. Staszewski SebastianS., Pierwszy taki wywiad Macieja Rybusa. „Zostając w Rosji nie zrobiłem nikomu krzywdy”, „sport.tvp.pl” [dostęp 2024-03-30]  (pol.).
  32. ↑ Lana Rybus. Kim jest żona kontrowersyjnego piłkarza? Na koncie dwoje dzieci i dwa śluby [online], TOK FM, 14 czerwca 2022 [dostęp 2024-04-03]  (pol.).
  33. ↑ Maciej Rybus został ojcem. „Niesamowite uczucie!”. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2018-10-23. [dostęp 2018-10-23]. (pol.).
  34. ↑ Dzień DobryD.D. TVN Dzień DobryD.D., Maciej Rybus został ojcem – zdradził imię i płeć dziecka. „Mama i bobas czują się dobrze” [online], dziendobry.tvn.pl, 15 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-17]  (pol.).
  35. ↑ Rybus został Honorowym Obywatelem Łowicza. polsatsport.pl. [dostęp 2018-06-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Maciej Rybus w bazie 90minut.pl
  • Maciej Rybus w bazie National Football Teams (ang.)
  • Maciej Rybus, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
  • Maciej Rybus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • p
  • d
  • e
Rubin Kazań – skład na sezon 2021/2022
  • Aktualny na dzień 25 stycznia 2022
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Polski
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e

Polska

  • VIAF: 3961166063381480560009
  • PLWABN: 9812729401805606