Marco Ferrante

Marco Ferrante
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1971
Velletri

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1992 SSC Napoli 5 (0)
1990–1991 →Reggiana (wyp.) 25 (5)
1991–1992 →Pisa (wyp.) 37 (13)
1992–1993 Parma 11 (0)
1993–1994 Piacenza 27 (4)
1994–1995 Perugia 33 (3)
1995–1996 Salernitana 30 (6)
1996–2004 Torino FC 232 (114)
2001 → Inter Mediolan (wyp.) 11 (1)
2004 Calcio Catania 19 (5)
2005 Bologna FC 6 (0)
2005–2006 Ascoli 26 (8)
2006–2007 Delfino Pescara 1936 15 (1)
2007 Hellas Werona 18 (3)
W sumie: 495 (163)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992 Włochy Włochy U-21 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marco Ferrante (ur. 4 lutego 1971 w Velletri) – włoski piłkarz występujący podczas kariery na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Marco Ferrante rozpoczął w SSC Napoli w 1988 roku. W 1990 roku został wypożyczony do drugoligowej Reggiany, a w 1991 do Pisy. W 1992 roku powrócił do Napoli, jednak po rozegraniu 4 spotkań w styczniu 1993 został sprzedany do Parmya. Sezon 1993-94 spędził w Piacenzy, z którą spadł do Serie B. W następnych dwóch sezonach występował w drugoligowych Perugii i Salernitanie[1].

W 1996 przeszedł do spadkowicza z Serie A Torino FC. W klubie z Turynu występował przez osiem lat. Z Torino dwukrotnie awansował do Serie A w 1999 i 2001 oraz dwukrotnie z niej spadał w 2000 oraz 2003 roku. W barwach Torino wystąpił w 232 spotkaniach, w których strzelił 114 bramek. W pierwszej części 2001 roku Ferrante był wypożyczony do Interu Mediolan. W Interze zadebiutował 4 lutego 2001 w wygranym 3-0 meczu ligowym z Bologną. Ostatni raz w barwach czarno-niebieskich wystąpił 27 maja 2001 w zremisowanym 1-1 meczu ligowym z S.S. Lazio. W Interze rozegrał 11 spotkań i strzelił 1 bramkę w lidze.

W 2004 przeszedł do drugoligowej Catanii, jednak po pół roku wrócił do Serie A do Bologny. Z Serie A pożegnał się w 2006 roku w Ascoli. Ogółem w Serie A rozegrał 172 spotkania i strzelił 47 bramek. Karierę Ferrante zakończył w drugoligowym Hellasie Werona w 2007 roku.

Kariera reprezentacyjna

Marco Ferrante ma za sobą występ w reprezentacji Włoch U-21. W 1992 roku pojechał na Igrzyska Olimpijskie. Na turnieju w Barcelonie był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym spotkaniu.

Agent piłkarski

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę jako agent piłkarski. W czerwcu 2019 roku został mianowany dyrektorem generalnym klubu Serie D FC Messina[2].

Przypisy

  1. HELLASTORY.net | La Scheda di Marco Ferrante [online], www.hellastory.net [dostęp 2023-05-22] .
  2. FrancescoF. Straface FrancescoF., Marco Ferrante è il dg del nuovo Fc, squadra in ritiro in Sila dal 19 luglio [online], MessinaSportiva, 12 czerwca 2019 [dostęp 2023-05-22]  (wł.).

Bibliografia

  • Marco Ferrante, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-08-12] .
  • Marco Ferrante w bazie WorldFootball.net (ang.)
  • Marco Ferrante w bazie FIGC
  • p
  • d
  • e

Włochy

  • p
  • d
  • e
1930–1940
  • 1930 : De Marchi (19)
  • 1931 : Prendato (25)
  • 1932 : Radice (28)
  • 1933 : Romano (30)
  • 1934 : Galli (26)
  • 1935 : Romano (30)
  • 1936 : Viani (35)
  • 1937 : Arcari (30)
  • 1938 : Torri (25)
  • 1939 : Diotalevi (20)
  • 1940 : Viani (35)
1941–1950
  • 1941 : Gei & Sentimenti (24)
  • 1942 : Costanzo (24)
  • 1943 : Costanzo & Gallanti (22)
  • 1946 : Mazza
  • 1947 : Boffi (32)
  • 1948 : Pavesi De Marco (23)
  • 1949 : Frizzi (25)
  • 1950 : Bertoni (30)
1951–1960
  • 1951 : Bertoni (25)
  • 1952 : Frizzi (20)
  • 1953 : Zian (19)
  • 1954 : Manenti (15)
  • 1955 : Fraschini, Motta & Rebizzi (14)
  • 1956 : Milani (23)
  • 1957 : Erba (16)
  • 1958 : Biagioli (19)
  • 1959 : Vernazza (19)
  • 1960 : Virgili (21)
1961–1970
  • 1961 : Fanello (26)
  • 1962 : Cappellaro (21)
  • 1963 : Nocera (24)
  • 1964 : Taccola (19)
  • 1965 : De Paoli & Clerici (20)
  • 1966 : Bui (18)
  • 1967 : Francesconi (20)
  • 1968 : Mujesan (19)
  • 1969 : De Paoli (18)
  • 1970 : Bettega, Braida & Bonfanti (13)
1971–1980
  • 1971 : Magistrelli & Spelta (15)
  • 1972 : Chinaglia (21)
  • 1973 : Enzo (15)
  • 1974 : Calloni (16)
  • 1975 : Bonci (14)
  • 1976 : Mussiello & Pruzzo (18)
  • 1977 : Rossi (21)
  • 1978 : Palanca (18)
  • 1979 : Damiani (17)
  • 1980 : Nicoletti (13)
1981–1990
  • 1981 : Antonelli (15)
  • 1982 : De Rosa (19)
  • 1983 : Giordano (18)
  • 1984 : Pacione (15)
  • 1985 : Bivi (20)
  • 1986 : Garlini (18)
  • 1987 : Rebonato (21)
  • 1988 : Marronaro (21)
  • 1989 : Schillaci (23)
  • 1990 : Silenzi (23)
1991–2000
  • 1991 : Baiano, Balbo & Casagrande (22)
  • 1992 : Ganz (19)
  • 1993 : Bierhoff (20)
  • 1994 : Agostini (18)
  • 1995 : Pisano (21)
  • 1996 : Hübner (22)
  • 1997 : Dionigi (24)
  • 1998 : Di Vaio (21)
  • 1999 : Ferrante (26)
  • 2000 : Francioso (24)
2001–2010
2011–2020
od 2021