Menelik II

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Menelik II

Cesarz Etiopii

Okres

od 1889
do 1913

Poprzednik

Jan IV Kassa

Następca

Lij Yasu V

Dane biograficzne

Dynastia

salomońska

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1844
Ankober

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1913
Addis Abeba

Ojciec

Hajle Menekot

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Menelik II, właśc. Sahle Marjam (amh. ደግማዊ ምኒልክ, dägmawi Menilek) (ur. 17 sierpnia 1844 w Ankober, zm. 12 grudnia 1913 w Addis Abebie) – cesarz etiopski w latach 1889–1913, odznaczony Orderem Salomona.

Życiorys

Jako potomek dynastii salomońskiej (według legendy pochodzącej od starożytnego króla Salomona i królowej Saby) po śmierci w 1855 swojego ojca Hajle Melekota króla Szeua uwięziony przez cesarza Teodora II (Tewodrosa). Po ucieczce z niewoli rozpoczął jako władca Szeua (od 1865) starania o zdobycie tronu etiopskiego. Po samobójstwie Teodora II w 1868 i po zajęciu Mekdeli przez brytyjskie wojska ekspedycyjne kontynuował walkę z jego następcą Janem IV (Johannesem). Jan IV zginął w 1889 w bitwie pod Al-Kallabat podczas wojny z derwiszami. Po śmierci Jana IV został wybrany 4 listopada 1889 przez Etiopskie Zgromadzenie Szlacheckie i wkrótce koronowany na cesarza Etiopii.

Odparł próby skolonizowania Etiopii pokonując oddziały włoskie 1 marca 1896 w bitwie pod Aduą i podpisał z Włochami traktat kończący wojnę włosko-abisyńską, który zapewniał Abisynii pełną suwerenność oraz kontrybucje wojenne.

Menelik II zjednoczył cały kraj, przeniósł stolicę do Addis Abeby i zwrócił się w stronę Zachodu. Wprowadził wiele reform: zakazał handlu niewolnikami, stworzył regularną armię, ograniczył przywileje szlachty, rozpoczął budowę kolei, popierał rozwój handlu. W 1904 roku Franciszek Józef I nadał mu Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana^[1].

Po jego śmierci tron objął jego wnuk Lydż Ijasu.

Przypisy

↑ Archive.is: Magyar Királyi Szent István Rend. [dostęp 2013-08-11]. (węg.).

Cesarze Etiopii

Dynastia Zague	Mara Tekle Hajmanot (ok. 1000) Sabuhaj Dylnead II Mejrare Harbej Harejene Meskel Mengysne Jybaryk Jykebke Ygziy Zjena Pietros Bahyr Sef Tette Uyddym Tser Asseggyd Akotiet Dżan Syjum Beymnet Gyrma Syjum Jymryhane Krystos Gebre Marjam Gebre Meskel (Lalibela) (1189–1229) Neakuyto Loab Jytbarek
Dynastia Salomońska	Jykuno Amlak (Tesfa Ijesus) (1270–1285) Jagbya Tsyjon (Salomon I) (1285–1294) Bahyr Asseggyd (1294–1295) Hyzbe Asseggyd (1295) Tsynfe Aryd (1295–1296) Kydme Asseggyd (1296–1297) Żan Asseggyd (1297–1298) Byhyr Asseggyd (1298–1299) Uyddym Raad (1299–1314) Amde Tsyjon I (1314–1344) Nyuaje Krystos (1344–1372) Nyuaje Marjam (1372–1382) Dawid I (1382–1413) Teodor I (1413–1414) Izaak (1414–1429) Andrzej (1429–1430) Tekle Marjam (1430–1433) Syrue Ijesus (1433) Amda Ijesus (1433–1434) Zara Jaykob Konstantyn (1434–1468) Beyde Marjam I (1468–1478) Aleksander (Yskyndyr) (1478–1494) Amda Tsyjon II (1494) Naod (1494–1508) Lybne Dyngyl (Dawid II) (1508–1540) Klaudiusz (1540–1559) Minas (1559–1563) Sertse Dyngyl (1563–1597) Jakub (1597–1603) Zedyngyl (1603–1604) Jakub (1604–1606) Susnyjos I (1606–1632) Fasiledes (1632–1667) Jan I (1667–1682) Jozue I Wielki (1682–1706) Tekle Hajmanot I (1706–1708) Teofil (1708–1711) Justus (1711–1716) Dawid III (1716–1721) Bekaffa (1721–1730) Jozue II Kuareńczyk (1730–1755) Joas I (1755–1769) Jan II (1769) Tekle Hajmanot II (1769–1770) Susnyjos II (1770) Tekle Hajmanot II (1770–1777) Salomon II (1777–1779) Tekle Gijorgis I (1779–1784) Jozue III (1784–1788) Tekle Gijorgis I (1788–1789) Ezechiasz (1789–1794) Tekle Gijorgis I (1794–1795) Beyde Marjam II (1795) Tekle Gijorgis I (1795–1796) Salomon III (1796–1797) Jonasz (1797–1798) Tekle Gijorgis I (1798–1799) Salomon III (1799) Dymitriusz (1799–1800) Tekle Gijorgis I (1800) Dymitriusz (1800) Yguale Tsyjon (1801–1818) Joas II (1818–1821) Gigar (1821–1826) Beyde Marjam III (1826) Gigar (1826–1830) Jozue IV (1830–1832) Gebre Krystos (1832–?) Sahle Dyngyl (1832) Gebre Krystos (do 1832) Sahle Dyngyl (1832–1840) Jan III (1840–1841) Sahle Dyngyl (1841–1845) Jan III (1845) Sahle Dyngyl (1845–1850) Jan III (1850–1851) Sahle Dyngyl (1851–1855) Teodor II (1855–1868)
Dynastia Zagwe	Tekle Gijorgis II (1868–1871)
Dynastia Tigraj	Jan IV Kassa (1871–1889)
Dynastia Salomońska	Menelik II (1889–1913) Lij Yasu V (1913–1916) Zauditu (1916–1930) Haile Selassie I (1930–1936) ... Haile Selassie I (1941–1974) Amha Selassie (1974–1975)