Natalia Januszko
 | |||
| Pełne imię i nazwisko | Natalia Maria Januszko[1] | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1987 | ||
| Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 2010 | ||
| Przyczyna śmierci | |||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera K II, rząd 2, grób 4[1] | ||
| Zawód, zajęcie | stewardesa | ||
| Miejsce zamieszkania | |||
| Edukacja | XXXIV Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Miguela de Cervantesa w Warszawie | ||
| Uczelnia | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Natalia Maria Januszko (ur. 27 lipca 1987 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska stewardesa, która zginęła w katastrofie pod Smoleńskiem.
Życiorys
Córka Izabeli i Grzegorza[3]. W 2006 roku Natalia Januszko ukończyła XXXIV LO im. Cervantesa w Warszawie i w następnym roku rozpoczęła studia na Wydziale Nauk o Zwierzętach Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, specjalizując się w zootechnice[4]. W latach 2007–2008 pracowała jako stewardesa w Polskich Liniach Lotniczych LOT[5]. 16 lutego 2009 roku rozpoczęła pracę w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego na stanowisku stewardesy[6]; wylatała ok. 247 godzin[5].
Śmierć i uroczystości pogrzebowe
Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[7]. W trakcie lotu pełniła funkcję stewardesy w załodze samolotu. W katastrofie zginęły trzy stewardesy pracujące w pułku. Natalia Januszko była najmłodszą ofiarą katastrofy w Smoleńsku. 16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8], za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, na wniosek premiera Donalda Tuska[9].
25 kwietnia 2010 pochowano ją z honorami wojskowymi na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie wraz z trzema innymi członkami załogi samolotu: ppłk. pil. Robertem Grzywną, ppor. Andrzejem Michalakiem i stewardesą Barbarą Maciejczyk; w trakcie uroczystości nad cmentarzem przeleciały w szyku cztery samoloty z zespołu lotniczego Biało-Czerwone Iskry[10]. W uroczystościach pogrzebowych Natalii Januszko wzięli udział m.in. studenci i władze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, wraz z rektorem uczelni prof. dr. hab. Alojzym Szymańskim[4].
Nagrobek Natalii Januszko na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, wraz z nagrobkami 27 innych pochowanych tam osób, stał się integralną częścią odsłoniętego 10 listopada 2010 roku pomnika ku czci ofiar katastrofy w Smoleńsku[11][12].
Przypisy
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2016-02-11].
- ↑ Natalia Januszko – stewardesa z tupolewa. newsweek.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-03].
- ↑ Otwarty list SOLIDARNOŚCI z naukowcami badającymi katastrofę smoleńską. padre.info.pl, 2013-09-23. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)].
- ↑ a b Żegnamy Natalię Januszko. sggw.pl, 26 kwietnia 2010. [dostęp 2010-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-01)].
- ↑ a b Zginęli w katastrofie Tu-154M. 36splt.sp.mil.pl (archive.org). [dostęp 2010-06-05].
- ↑ Raport końcowy w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn katastrofy samolotu TU-154M Nr 101 pod Smoleńskiem [online], komisja.smolensk.gov.pl, 27 lipca 2011, s. 25 [dostęp 2011-08-02] .
- ↑ Lista pasażerów i załogi samolotu TU-154. mswia.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Komunikat Nr 163/VI kad.. Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
- ↑ Pogrzeby członków załogi TU-154. Teraz jak orły będą szybowali po niebie. wiadomosci.gazeta.pl, 25 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Smoleńsk – pomnik – Powązki. money.pl, 29 października 2010. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Odsłonięcie pomnika. „Pustka i żal”. polskieradio.pl, 10 listopada. [dostęp 2010-11-11].
Kontrola autorytatywna (osoba):
