Neotamias
| Neotamias | |||
| A.H. Howell, 1929[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – pręgowiec zwinny (N. rufus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | Tamiini | ||
| Rodzaj | Neotamias | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Eutamias merriami J.A. Allen, 1889 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
Neotamias – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[2][3][4].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 106–227 mm, długość ogona 80,3–119 mm; masa ciała 35,8–180 g[3][5].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1929 roku amerykański teriolog i ornitolog Arthur Holmes Howell na łamach North American Fauna[1]. Na gatunek typowy Howell wyznaczył (oryginalne oznaczenie) pręgowca zaroślowego (N. merriami).
Etymologia
Neotamias: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Tamias Illiger, 1811 (pręgowiec)[1].
Podział systematyczny
Takson tradycyjnie umieszczany w randze podrodzaju w obrębie Tamias[4] lecz badania przeprowadzone w 2015 roku wykazały, że jest to odrębny rodzaj[6]. Do rodzaju Neotamias zaliczane są następujące gatunki[7][5][2][8]:
- Neotamias minimus (Bachman, 1839) – pręgowiec malutki
- Neotamias grisescens (A.H. Howell, 1925)
- Neotamias alpinus (Merriam, 1893) – pręgowiec halny
- Neotamias panamintinus (Merriam, 1893) – pręgowiec skalny
- Neotamias speciosus (Merriam, 1890) – pręgowiec sekwojowy
- Neotamias quadrimaculatus (J.E. Gray, 1867) – pręgowiec długouchy
- Neotamias ruficaudus (A.H. Howell, 1920) – pręgowiec rudoogonowy
- Neotamias umbrinus (J.A. Allen, 1890) – pręgowiec górski
- Neotamias palmeri (Merriam, 1897) – pręgowiec skryty
- Neotamias dorsalis (S.F. Baird, 1855) – pręgowiec urwiskowy
- Neotamias cinereicollis (J.A. Allen, 1890) – pręgowiec obrożny
- Neotamias quadrivittatus (Say, 1823) – pręgowiec czteropręgi
- Neotamias rufus (Hoffmeister & Ellis, 1979) – pręgowiec zwinny
- Neotamias bulleri (J.A. Allen, 1889) – pręgowiec stokowy
- Neotamias canipes (V.O. Bailey, 1902) – pręgowiec szarostopy
- Neotamias solivagus (A.H. Howell, 1922)
- Neotamias durangae (J.A. Allen, 1903) – pręgowiec meksykański
- Neotamias obscurus (J.A. Allen, 1890) – pręgowiec gęstwinowy
- Neotamias merriami (J.A. Allen, 1889) – pręgowiec zaroślowy
- Neotamias sonomae (J. Grinnell, 1915) – pręgowiec pacyficzny
- Neotamias senex (J.A. Allen, 1890) – pręgowiec leśny
- Neotamias townsendii (Bachman, 1839) – pręgowiec piarżyskowy
- Neotamias ochrogenys (Merriam, 1897) – pręgowiec żółtolicy
- Neotamias amoenus (J.A. Allen, 1890) – pręgowiec sosnowy
- Neotamias cratericus (Blossom, 1937)
- Neotamias siskiyou (A.H. Howell, 1922) – pręgowiec świerkowy
Opisano również gatunek wymarły z miocenu Ameryki Północnej[9]:
- Neotamias malloryi (J.E. Martin, 1998)
Przypisy
- ↑ a b c A.H. Howell. Revision of the American chipmunks (genera Tamias and Eutamias). „North American Fauna”. 52, s. 26, 1929. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 624–626. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 785–795. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subgenus Neotamias. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-29].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 399–401. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ B.D. Patterson & R.W. Norris. Towards a uniform nomenclature for ground squirrels: the status of the Holarctic chipmunks. „Mammalia”. 80 (3), s. 241–251, 2015. DOI: 10.1515/mammalia-2015-0004. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-21]. (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 211–213. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ J.E. Martin. Two new sciurids, Eutamias malloryi and Parapaenemarmota (Rodentia), from the late Miocene (Hemphillian) of northern Oregon. „Thomas Burke Memorial Washington State Museum Research Report”. 6, s. 31–42, 1998. (ang.).
