Ninian Stephen : Życiorys, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Ninian Stephen

Ten artykuł od 2017-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ninian Stephen

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1923
Henley-on-Thames

Data i miejsce śmierci

29 października 2017
Melbourne

Gubernator generalny Australii

Okres

od 29 lipca 1982
do 16 lutego 1989

Poprzednik

Zelman Cowen

Następca

Bill Hayden

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Ninian Martin Stephen (ur. 15 czerwca 1923 w Henley-on-Thames, zm. 29 października 2017 w Melbourne) – australijski prawnik, w latach 1982–1989 gubernator generalny Australii.

Życiorys

Jego rodzice – z pochodzenia Anglicy – wyemigrowali do Australii, gdy był małym dzieckiem. Ukończył prawo na uniwersytecie w Melbourne. Przerwał studia na czas II wojny światowej i walczył na Borneo oraz Nowej Gwinei. W 1952 został członkiem adwokatury stanu Wiktoria. W latach 60. stał się znanym specjalistą w dziedzinie prawa handlowego i konstytucyjnego.

W 1970 został sędzią Sądu Najwyższego swojego stanu, a dwa lata później sędzią federalnego Sądu Najwyższego. W 1982 otrzymał nominację na gubernatora generalnego. Jego powołanie miało związek z faktem, iż kadencja jego poprzednika, profesora prawa, sir Zelmana Cowena, była oceniana bardzo dobrze i liczono, że nominacja kolejnego apolitycznego prawnika da podobny efekt. Tak też się stało, zaś wyrazem uznania dla Stephena było przedłużenie jego kadencji o 18 miesięcy.

Po odejściu ze stanowiska przeszedł na emeryturę. W latach 1993–1997 zasiadał w Międzynarodowym Trybunale Karnym ds. byłej Jugosławii i ds. Rwandy (oba sądy dysponowały wspólną izbą apelacyjną). Jest jednym z nielicznych posiadaczy aż pięciu orderów – brytyjskich i australijskich – z których każdy uprawnia go tytułu: „Sir”.