Paul Jedzink

Zobacz też: Paweł Jedzink (1851–1918) – polski duchowny katolicki, biskup, również urodzony w Braniewie.

Paul Jedzink

Wśród braniewskich pedagogów: od prawej Hans André, Hans Barion, Paul Jedzink i nauczyciel wf-u Hirschfeld
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1880 Braniewo
Data i miejsce śmierci	14 września 1943 Braniewo
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 kwietnia 1903
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Anton Jedzink^[a] (ur. 1 listopada 1880 w Braniewie, zm. 14 września 1943 w Braniewie) – niemiecki duchowny katolicki, teolog, profesor teologii moralnej w Państwowej Akademii w Braniewie.

Życiorys

Urodził się 1 listopada 1880 roku w Braniewie jako syn kościelnego i krawca Hermanna Jedzink oraz Kathariny z domu Spohn. Jego stryjem był, również pochodzący z Braniewa, późniejszy biskup poznański Paweł Jedzink. Paul do 1890 roku uczył się w szkole podstawowej dla chłopców (knabenschule) w rodzinnym Braniewie. Po trzech i pół roku nauki, w 1890, wyjechał na dalszą naukę do Poznania, by tam kształcić się w gimnazjum św. Marii Magdaleny. Zapewne za wsparciem stryja, który rok wcześniej, w 1889, został mianowany rektorem seminarium w Poznaniu. Tam uczył się do 1894, kiedy to powrócił do rodzinnego Braniewa, by dokończyć naukę w braniewskim gimnazjum. Ukończył je w 1899, uzyskując świadectwo dojrzałości, a następnie rozpoczął studia teologiczne w seminarium również w Braniewie. Ukończył je przyjmując święcenia kapłańskie 26 kwietnia 1903 roku w katedrze we Fromborku^[1]. Następnie przez niecałe 2 miesiące był wikarym w Bieniewie, a od 18 czerwca 1903 został trzecim wikarym w katedrze św. Mikołaja w Elblągu. Wykazywał się dużą wiedzą i zdolnościami, dlatego 15 września 1905 roku został skierowany na studia prawa kanonicznego we Wrocławiu. W latach 1907–1908 studiował również w Berlinie, gdzie 26 lipca 1907 uzyskał stopień doktora. Po powrocie do diecezji warmińskiej był przez krótki okres (od 16 marca 1908)^[2] kapelanem księży emerytów w Krośnie, a następnie od 10 października 1908 roku został wikarym w katedrze we Fromborku. 22 marca 1910 roku przeniósł się do Braniewa na stanowisko prefekta konwiktu biskupiego. 22 grudnia 1910 roku uzyskał habilitację w Liceum Hosianum^[3]. Po dwóch latach, 3 października 1912 roku, został mianowany profesorem nadzwyczajnym wydziału teologicznego, a w 1917 roku profesorem teologii moralnej Państwowej Akademii w Braniewie. Był członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego^[4]. Mieszkał w Braniewie przy Bahnhofstraße 51 (współcześnie ul. Kościuszki)^[5]. Zmarł 14 września 1943 w Braniewie^[6].

Jego następcą na stanowisku wykładowcy teologii moralnej Państwowej Akademii w Braniewie został mianowany profesor Uniwersytetu w Pasawie Richard Egenter^[7]. Była to już ostatnia nominacja w historii tej braniewskiej uczelni.

Publikacje

• Einzelwirtschaft, Gesellschaftsbildung und Religionsübung in ihren wechelseitigen Beziehungen (dysertacja doktorska), 1907
• Das Gesetz Christi nach der Lehre des hl. Thomas von Aquin, 1925

Uwagi

Przypisy