Petru Aaron
 | Ten artykuł dotyczy biskupa katolickiego. Zobacz też: Piotr III Aron, hospodar mołdawski. |
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1709 | ||
| Data i miejsce śmierci | luty 1785 | ||
| Biskup Făgăraș | |||
| Okres sprawowania | 1752–1764 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Prezbiterat | 4 sierpnia 1743 | ||
| Sakra biskupia | 1 września 1752 | ||
| |||
| Data konsekracji | 1 września 1752 |
|---|---|
| Konsekrator | Manuil Mykhailo Olsavszky OSBM |
Petru Aaron (Aron) OSBM, imię zakonne Paweł (ur. w 1709 w Bistrej, zm. 9 marca 1764 w Baia Mare) – siedmiogrodzki biskup katolicki obrządku grecko-rumuńskiego diecezji Făgăraș z siedzibą w Blaju.
Życie
Nauki pobierał w miejscowości Roșia Montană, a następnie odbył studia teologiczne w rzymskim kolegium oo. bazylianów. Tam też 30 lipca 1742 przyjął święcenia kapłańskie.
Po powrocie do Siedmiogrodu został doradcą biskupa Făgăraș Inocențiu Micu-Kleina, w 1745 wikariuszem generalnym, a w 1747, po wyjeździe biskupa Micu-Klein do Rzymu, wikariuszem apostolskim. Od 1752 był biskupem tytularnym i rządcą diecezji – jego konsekracja odbyła się w Peczu.
Jako biskup prowadził ożywioną działalność administracyjno-kościelną i kulturalną. Zorganizował kapitułę i konsystorz diecezji, zwołał w niej synod. W swoim pałacu biskupim założył seminarium duchowne i drukarnię, a w Blaju szkołę dla trzystu uczniów. Jest też autorem utworów o charakterze pastoralnym i teologicznym.
Dzieła
Do najważniejszych utworów Petru Aarona należą:
- Epistola consolatoria ex divinitus inspiratis Scripturis, 1761
- Definitio et exordium s. oecimenicae synodi Florentinae, 1762
- Institutio docrinae christiane, 1764
Bibliografia
- Adam Szafrański, Petru Aaron, W: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1989
- Bishop Petru Pavel Aron, O.S.B.M. [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-05-02] (ang.).
