Polski Biały Krzyż
![]() | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Data założenia | 2 lutego 1918 (USA) | ||
Zakończenie działalności | 1961 | ||
Profil działalności | działalność charytatywna | ||
Przewodnicząca Zarządu | Helena Paderewska | ||
brak współrzędnych | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/Dzia%C5%82alno%C5%9B%C4%87_statutowa_Polskiego_Bia%C5%82ego_Krzy%C5%BCa%2C_nauka_historii_Polski.jpg/220px-Dzia%C5%82alno%C5%9B%C4%87_statutowa_Polskiego_Bia%C5%82ego_Krzy%C5%BCa%2C_nauka_historii_Polski.jpg)
Polski Biały Krzyż – instytucja cywilna działająca głównie w okresie II Rzeczypospolitej na rzecz wojska.
Historia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a7/Maria_grodzka_helena_dudzinska.jpg/200px-Maria_grodzka_helena_dudzinska.jpg)
Organizacja powstała 2 lutego 1918 roku[2] w USA podczas trwania I wojny światowej dzięki staraniom żony Ignacego Paderewskiego, Heleny Paderewskiej, powołana w celu niesienia pomocy ofiarom wojny. Helena Paderewska, wskutek sprzeciwu Czerwonego Krzyża wobec utworzenia polskiej filii tej organizacji[3], zorganizowała i finansowała nabór ochotniczek do służby pielęgniarskiej, by wysłać je w miejsca, gdzie podczas pierwszej wojny światowej walczyli Polacy wcieleni do trzech armii – rosyjskiej, niemieckiej i austriackiej.
Drugim celem statutowym stowarzyszenia, z którego Biały Krzyż stał się szczególnie znany, było szerzenie kultury i oświaty, rozbudzanie postaw patriotycznych oraz świadomości narodowej i obywatelskiej wśród żołnierzy polskich służących w armiach zaborczych, a po zakończeniu I wojny światowej wśród żołnierzy służby zasadniczej Wojska Polskiego.
Polski Biały Krzyż rozwiązany został rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1946 r. (Dz.U. 1947 nr 2 poz. 6[4]), a jego majątek został przekazany Towarzystwu Przyjaciół Żołnierza, uznanemu w tym samym rozporządzeniu za stowarzyszenie wyższej użyteczności.
Członkowie
Zobacz też kategorię: Członkowie Polskiego Białego Krzyża.
Przypisy
- ↑ Helena Kurowska - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ Stanisław Jan Dabrowski: Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Polskiego i Polski Biały Krzyż. [dostęp 2015-05-20].
- ↑ starania Heleny Paderewskiej w sprawie zorganizowania PCK zakończyły się ostatecznie sukcesem, ale już po zakończeniu wojny, w 1919
- ↑ Dz.U. 1947 nr 2 poz. 6. Internetowy System Aktów Prawnych. [dostęp 2015-05-29].
Bibliografia
- Elwira Jolanta Kryńska, Polski Biały Krzyż 1918-1961, Białystok 1997
- Aneta Niewęgłowska, Polski Biały Krzyż a wojsko w latach 1919-1939, Toruń 2005, ISBN 83-89886-27-8
Linki zewnętrzne
- Co robi Polski Biały Krzyż?. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 268 z 20 listopada 1936.
- Fotografia sanitariuszek Polskiego Białego Krzyża, na kursie w Nowym Jorku, sierpień 1918
- Polski Biały Krzyż - Biblioteka Cyfrowa UMCS [1]