Rafał Szałajko

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1974
Sanok

Zawód

aktor

Współmałżonek

Katarzyna Niedźwiedź-Szałajko

Lata aktywności

od 1995

Zespół artystyczny

Teatr Kamienica

Multimedia w Wikimedia Commons

Rafał Szałajko (ur. 15 maja 1974 w Sanoku) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Urodził się i wychował w Sanoku^[1], gdzie w 1993 ukończył I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej^[2]. W 1998 ukończył studia na Wydziale Aktorskim wrocławskiej filii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej^[3].

Występował we wrocławskim Teatrze Polskim w Operze za trzy grosze (1996) Bertolta Brechta w reż. Macieja Englerta jako Konstabl oraz Historii PRL według Mrożka (1998) Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego jako chórzysta, Lechu i Zomowiec. W 1998 otrzymał nagrodę prezesa ZASP-u na XVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę diabła Lucjusza w widowisku Igraszki z diabłem Jana Drdy i jako Benvolio w przedstawieniu Romeo, Julia i inni.... Grał w spektaklu K2 Oświadczyny (1997) Antoniego Czechowa w reż. Krzysztofa Kulińskiego, a także Wrocławskiego Teatru Współczesnego: Kosmos (1999) Witolda Gombrowicza w reż. Pawła Miśkiewicza jako Lulo i Pietruszka Igora Strawinskiego w reż. Marcina Jarnuszkiewicza jako bogaty kupiec i bębniarz. W swoim dorobku ma współpracę z krakowskim Teatrem STU i scenami warszawskimi: Teatrem Kamienica i Teatrem Capitol^[3].

Życie prywatne

Żonaty z dziennikarką, Katarzyną Niedźwiedź-Szałajko^[4]. Mają czterech synów i dwie córki^[5].

Filmografia

Filmy

1995: 10 minut (etiuda szkolna) - obsada aktorska
1996: The Island on Bird Street jako Żyd w getcie
2000: To my jako Średni, członek bandy
2003: Żurek jako pracownik smażalni Władysława
2005: Solidarność, Solidarność...
2016: Ostatnia rodzina jako pielęgniarz w szpitalu
2017: Ja i mój tata (film krótkometrażowy) jako lekarz pogotowia
2018: Autsajder jako więzień fryzjer
2018: Pitbull. Ostatni pies jako właściciel kawiarni
2019: Planeta Singli 3 jako dostawca cateringu
2019: Miłość Eli (etiuda szkolna) jako mąż Eli
2019: Kurier jako mężczyzna na Moście Poniatowskiego

Seriale TV

1999: Klan jako bandyta
1999: Życie jak poker jako chłopak
1999: Na dobre i na złe - pacjent (odc. 1)
2001: Adam i Ewa jako pomocnik administratora Rączki
2004: Camera Café jako Marek Jabłoński (odc. 65_6)
2004: Bulionerzy jako finansista bez biletu (odc. 5)
2005: Kryminalni jako Krystian Małecki (odc.23)
2006: Niania jako włoski kelner (odc.60)
2008: Ojciec Mateusz jako II reżyser (odc. 9)
2009: Plebania jako dziennikarz (odc. 1327-1329, 1397, 1431)
2011: Ojciec Mateusz jako gangster (odc. 86)
2015: Powiedz tak! jako wielbiciel aktorki Zofii Adamczyk (odc. 12)
2015: Ojciec Mateusz jako Bogdan Topol (odc. 172)
2015: Historia Roja jako kapral LWP (odc. 1)
2015: Singielka jako autor Adam Lewiński (odc. 27)
2016: Strażacy jako kierowca busa (odc. 15)
2016: O mnie się nie martw jako brat wędkarza (odc. 42)
2016: Belfer jako oficer dyżurny (odc. 1, 3)
2017: Porady na zdrady jako testowany mężczyzna
2017: Ojciec Mateusz jako Marian Juras (odc. 214)
2017: Listy do M. 3 jako sanitariusz
2017: Komisarz Alex jako Kwaśniewicz, prezes związku gołębiarzy (odc. 105)
2017: Druga szansa jako prowadzący warsztaty (odc. 4 sezon IV)
od 2018: Leśniczówka jako Wiesław Kurek, pracownik Karcza
od 2018: Pierwsza miłość jako sierżant Hubert, partner Melki
2018: Barwy szczęścia jako Leon, sponsor Laury (1946, 1958, 1960, 1961)
2018: Korona królów jako Wacław z Balic (89)
2018: Pod powierzchnią jako właściciel pubu (3)
2018: Trzecia połowa jako mężczyzna (10 i pół)
2019: Za marzenia jako szef hotelu (odc. 1 (14))
2019: Diagnoza jako strażnik więzienny
od 2019: Blondynka jako Maciej Miller (od odc. 92)
od 2021: Przyjaciółki jako ojciec Lilki
2021: Komisarz Mama jako Michał Marciniak (odc. 1)
2021: Ojciec Mateusz jako Alfred Chwała (odc. 335)

Przypisy

↑ Personalidade: Rafał Szałajko (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2017-11-20]. (port.).
↑ Absolwenci I Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku. 1losanok.pl. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-07)]. (pol.).
↑ ^a ^b Rafał Szałajko. Teatr Kamienica. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-07)]. (pol.).
↑ Małgorzata Bilska (2018-09-06): Rafał Szałajko: Przyjęliśmy krzyż i za niego podziękowaliśmy. Aleteia. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-07)]. (pol.).
↑ Radość codzienności. „Gość Niedzielny”. [dostęp 2017-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-02)]. (pol.).