Richard Lourie

Richard Lourie (ur. 16 lipca 1940 w Cambridge, Massachusetts^[1]) – amerykański tłumacz, pisarz i krytyk literacki^[2].

Życiorys

Urodził się w rodzinie litewskich imigrantów żydowskiego pochodzenia. Rozpoczął studia na wydziale anglistyki na Uniwersytecie Bostońskim, gdzie jednym z jego wykładowców był Robert Lowell. Niedługo po rozpoczęciu studiów przeniósł się na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley^[2]. W 1960 roku poznał Czesława Miłosza, od którego uczył się teorii przekładu. Za jego radą zdecydował się zarabiać w ten sposób na życie^[2].

W 1969 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych za pracę poświęconą Andriejowi Siniawskiemu^[2].

Był doradcą Hillary Clinton w sprawach rosyjskich w trakcie prawyborów prezydenckich Partii Demokratycznej w 2008 roku^[3]. W maju 2013 przyleciał samolotem na III Międzynarodowy Festiwal Literacki im. Czesława Miłosza w Krakowie.

Dydaktyka

W latach 1969–1972 pracował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Cruz. W latach 1973–1974 był stypendystą na Cornell University, a następnie otrzymał stypendium naukowe na Harvardzie (w latach 1975–1977 i 1983–1985)^[1].

Tłumaczenia

Lourie tłumaczył na język angielski literaturę polską i rosyjską. Wśród ponad 40 tytułów są m.in. Mój wiek Aleksandra Wata, czy Widzenia nad Zatoką San Francisco Czesława Miłosza^[2].

Na język angielski przetłumaczył m.in. teksty Aleksandra Wata, Czesława Miłosza, Tadeusza Konwickiego, Kazimierza Brandysa, Janusza Korczaka, Henryka Grynberga, Jarosława Iwaszkiewicza, Stanisława Barańczaka^[4]. W 1982 roku przetłumaczył na język angielski wraz z Anthonym Miloszem film dokumentalny Robotnicy ’80, wyświetlany w Nowym Jorku^[5].

Twórczość literacka

W 1973 roku wydana została jego pierwsza książka Sagittarius in Warsaw, która otrzymała nagrodę im. Josepha Hanry’ego Jacksona^[2]. Kolejną powieścią był thriller szpiegowski First Loyalty, wydany w 1983 roku, który został przetłumaczony na 11 języków i otrzymał nominację do Nagrody Pulitzera^[2].

Kolejną książką była Grawitacja zero, wydana w 1985 roku^[2].

Światową sławę zapewniła mu powieść Drapieżca. Polowanie na diabła, wydana w 1993 roku, która opisywała proces Andrieja Czikatiły^[2]. Wydana w 1999 roku Autobiografia Stalina także odniosła ogromny sukces.

Ostatnia książka to Wstręt do tulipanów, wydana w 2007 roku.

Lourie prowadzi rubrykę w „The Moscow Times”, a jego artykuły ukazywały się w takich gazetach, jak „The New York Times”, czy „The Washington Post”^[2].

Twórczość oryginalna:

• Sagittarius in Warsaw (1973)
• First Loyalty (1983)
• Grawitacja zero (1985)
• Drapieżca. Polowanie na diabła (1993)
• Autobiografia Stalina (1999)
• Wstręt do tulipanów (2007)

Literatura faktu:

• Russia Speaks: An Oral History From the Revolution To The Present (1989)
• Biografia Andrieja Sacharowa (2002)

Przypisy