Roman Sykała
| Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 września 1972 |
| Zawód | aktor, reżyser teatralny, dyrektor teatru |
| Odznaczenia | |
  | |
 | Ten artykuł od 2022-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Roman Sykała (ur. 9 listopada 1923 w Zamościu, zm. 20 września 1972 w Łodzi) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser i dyrektor teatru.
Życiorys
W czasie II wojny światowej walczył w BCh i AK.
W latach 1949-1953 był stypendystą Instytutu Sztuki Teatralnej w Leningradzie. Dyrektor i kierownik artystyczny Państwowego Teatru Powszechnego w Łodzi[1] (1959–1972), dyrektor Teatru 7.15 w Łodzi (1958-1959) oraz Teatru Polskiego w Poznaniu (1956-1958). Wykładowca w łódzkiej filmówce (w latach 1969-1972 dziekan wydziału aktorskiego).
W 1968 roku otrzymał Nagrodę Miasta Łodzi w dziedzinie upowszechnienia kultury (wraz z Jerzym Niteckim, Władysławem Orłowskim, Tadeuszem Szewerą i Markiem Wawrzkiewiczem – zespół odpowiedzialny za opracowanie i zrealizowanie widowiska Idąc tysiącleciem, widowiska plenerowego Ballada partyzancka oraz widowiska Dni, które wstrząsnęły światem)[1][2].
Pochowany jest na cmentarzu na Zarzewie w Łodzi.
Teatr
- Teatr Dramatyczny we Wrocławiu (1953-1954)
- Teatr Powszechny w Łodzi (1954-1955)
- Estrada Satyryczna w Łodzi (1955)
- Teatr Polski w Poznaniu (1956-1958) (dyrektor)
- Teatr 7.15 w Łodzi (1958-1959) (dyrektor)
- Teatr Powszechny w Łodzi (1959-1972)
Wybrana filmografia
- Samochodzik i templariusze reż. Hubert Drapella - Jubiler
- Raj na ziemi reż. Zbigniew Kuźmiński - Major
- Doktor Ewa odc. 7, reż. Henryk Kluba - Profesor
- Czterej pancerni i pies odc. 14, 15 i 19, reż. Konrad Nałęcki - Polski pułkownik
- Ostatni świadek reż. Jan Batory - Kierownik hotelu
- Stawka większa niż życie odc. 12, reż. Andrzej Konic - Standartenführer Müller
- Przygoda z piosenką reż. Stanisław Bareja - Właściciel rewii "Mascotte
- Kochajmy Syrenki reż. Stanisław Bareja - Wikciak
- Bicz Boży reż. Maria Kaniewska - Przewodniczący Rady Narodowej
- Popioły reż. Andrzej Wajda - Hajduk
- Pierwszy pawilon reż. Janusz Majewski - Prof. Franto
- Lekarstwo na miłość reż. Jan Batory - Kasjer
- Kapitan Sowa na tropie odc. 2, reż. Stanisław Bareja - Damon
- Panienka z okienka reż. Maria Kaniewska - Klucznik
- Ostatni kurs reż. Jan Batory - Dyrektor
- Komedianty reż. Maria Kaniewska - Szczerbiec
- Don Gabriel (reż. Ewa i Czesław Petelscy) - jako gestapowiec
Przypisy
- ↑ a b Nagrody Miasta Łodzi. „Dziennik Łódzki”. Rok VXIII, Nr 16 (6561), s. 4, Piątek, 19 stycznia 1968. Zob. wersję zdygitalizowaną w Bibliotece Cyfrowej „Regionalia Ziemi Łódzkiej”: Dziennik Łódzki. 1968-01-19 R. 23 nr 16.
- ↑ Nagrody Miasta Łodzi. Biuletyn informacji publicznej - BIP ŁÓDŹ (bip.uml.lodz.pl). [dostęp 2022-08-26].
Linki zewnętrzne
- Roman Sykała w bazie filmpolski.pl
- Roman Sykała, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-04-09] .
- Roman Sykała na zdjęciach w bibliotece Polona
- p
- d
- e
Dyrektorzy Teatru Polskiego w Poznaniu
|
