SNCAC NC.1080
Dane podstawowe | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | samolot doświadczalny | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 29 lipca 1949 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 x Silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene | ||
Ciąg | 22,3 kN | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 11 m | ||
Długość | 12,3 m | ||
Wysokość | 4,7 m | ||
Powierzchnia nośna | 27 m² | ||
Masa | |||
Własna | 5141 kg | ||
Startowa | 7700 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 978 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 20 m/s | ||
Pułap praktyczny | 13 300 m | ||
Zasięg | 1550 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
3 x 20 mm | |||
Użytkownicy | |||
Francja | |||
|
SNCAC NC.1080 – prototyp francuskiego, pokładowego samolotu myśliwsko-bombowego, który powstał w wytwórni Société Nationale de Constructions Aéronautiques du Centre (SNCAC) pod koniec lat 40.
Historia
Dowództwo francuskiego lotnictwa morskiego ogłosiło konkurs na nowy, bombardujący myśliwiec pokładowy z napędem odrzutowym. Do konkursu stanęła wytwórnia SNCAC, która zaprezentowała prototyp samolotu oznaczonego jako SNCAC NC.1080. Maszyna po raz pierwszy wzbiła się w powietrze 29 lipca 1949. Niestety 10 kwietnia 1950 roku samolot uległ rozbiciu i dalszych prób już nie kontynuowano, zwłaszcza, że w międzyczasie zapadła decyzja o budowie licencyjnej brytyjskiej maszyny de Havilland Sea Venom, którą przyjęło na swoje uzbrojenie francuskie lotnictwo morskie. W pokonanym polu pozostała również inna rodzima konstrukcja, Arsenal VG 90 wytówrni Arsenal de l’Aéronautique.
Konstrukcja
NC.1080 był jednomiejscowym, całkowicie metalowym, wolnonośnym dolnopłatem. Napęd stanowił silnik turboodrzutowy Rolls-Royce Nene budowany we Francji na licencji w zakładach Hispano-Suiza. Skrzydło o obrysie trapezowym z niewielkim wzniosem i skosem 25°, zaopatrzone w sześciosegmentowe klapy szczelinowe. Kadłub o konstrukcji półskorupowej i kołowym przekroju. Cała tylna część kadłuba za skrzydłami mieściła silnik i można było ją łatwo oddzielić od części przedniej samolotu. Wolnonośne usterzenie klasyczne, usterzenie poziome zamontowane było w 1/3 wysokości statecznika pionowego. Podwozie trójzespołowe, chowane, przednie do wnęki w kadłubie, główne do wnęk w skrzydłach samolotu. Na wysokości kabiny pilota, po obu stronach kadłuba znajdowały się boczne chwyty powietrza dla silnika. Prototyp nie był uzbrojony chociaż w przypadku budowy wersji seryjnej przewidywano zamontowanie na dziobie trzech działek kalibru 20 mm oraz możliwość zabierania uzbrojenia podwieszanego. Prototyp nie był przystosowany do operowania z lotniskowców.
Bibliografia
- Jerzy Świdziński, Aerocentre N.C. 1080, "Skrzydlata Polska", nr 37 (1990), s. 11, ISSN 0137-866x.
Linki zewnętrzne
- SNCAC NC.1080 na stronie aviastar
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe | |
Śmigłowce i pionowzloty | |
Bezzałogowe | |
Konstrukcje doświadczalne i prototypy |