Samodzielny Referat Informacyjny Dowództwa Floty

Samodzielny Referat Informacyjny Dowództwa Floty (sam. ref. inf. D-twa Floty[1]) - organ kontrwywiadowczy Dowództwa Floty, istniejący w latach 1924-1939.

Na podstawie zarządzenia organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych z dnia 18 czerwca 1924 roku został utworzony Referat Informacyjny Dowództwa Floty.

Zadaniem Referatu było wykonywanie zadań w zakresie tajnej służby informacyjno-rozpoznawczej w Marynarce Wojennej. Oficerowie Referatu Informacyjnego służbowo i dyscyplinarnie podlegali dowódcy Floty, a w zakresie służby wywiadowczej otrzymywali zadania od szefa Oddziału II Sztabu Generalnego.

Do zakresu kompetencji Referatu Informacyjnego Dowództwa Floty należało:

  • prowadzenie wywiadu politycznego o życiu organizacji i związków oraz obserwacja działalności mniejszości narodowych na wybrzeżu,
  • ochrona tajemnic wojskowych w Marynarce Wojennej,
  • zwalczanie wszelkiej akcji i agitacji antypaństwowej w marynarce,
  • przeciwdziałanie obcemu wywiadowi i dywersji, likwidacja afer szpiegowskich i prowadzenie śledztw w tych sprawach w porozumieniu z organami sądowymi i prokuratorskimi.

Personel Referatu Informacyjnego tworzyło początkowo 2 oficerów, pracujących przez 2 rezydentury w Gdyni i Pucku, sieć agenturalną dla spraw polityczno-narodowościowych oraz oficerów informacyjnych i osoby zaufane na okrętach.

18 maja 1928 roku Minister Spraw Wojskowych ustanowił Samodzielny Referat Informacyjny przy Dowództwie Floty. Referat miał identyczną organizację jak samodzielne referaty informacyjne przy dowództwach okręgów korpusów. Pod względem fachowym referat podlegał szefowi Oddziału II Sztabu Generalnego, a pod względem służbowym dowódcy Floty. W skład referatu wchodził kierownik (oficer sztabowy) i referent (oficer młodszy) oraz kancelista (urzędnik cywilny III kategorii)[2].

 Osobny artykuł: Samodzielny Referat Informacyjny.

Obsada personalna SRI Dowództwa Floty

Kierownicy
Referenci
  • kpt. Antoni Kasztelan (1939)
  • por. mar. Tadeusz Wysocki (do 9 XII 1932 → dyspozycja dowódcy Floty[1])

Przypisy

  1. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 407.
  2. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 13 z 18 maja 1928 roku, poz. 153.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 216.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 227.
  5. Kadry 2011 ↓, s. 486.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 229.
  7. Kadry 2011 ↓, s. 229, 230.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Henryk Kopczyk, Niemiecka działalność wywiadowcza na Pomorzu 1920-1933, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1970, str. 170-171.
  • Polska Marynarka Wojenna. Dokumentacja organizacyjna i kadrowa oficerów, podoficerów i marynarzy (1918–1947). W: Jan Kazimierz Sawicki: Kadry morskie Rzeczypospolitej. T. V. Gdynia: 2011. ISBN 978-83-932722-0-4.
  • p
  • d
  • e
Obecne
cywilne
wojskowe
Dawne
cywilne
II RP
  • Policja Polityczna
PRL
Organy bezpieczeństwa publicznego (1944–1956)
Służba Bezpieczeństwa (1956–1990)
III RP
wojskowe
II RP
PRL
III RP
  1. a b działająca na rzecz Sił Zbrojnych RP, lecz wchodząca w ich skład tylko w razie ogłoszenia powszechnej lub częściowej mobilizacji oraz w czasie wojny