Silosokombajn

Ten artykuł od 2017-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Silosokombajn (jedna z nazw potocznych: sieczkarnia polowa) – maszyna rolnicza, służąca do ścinania i rozdrabniania roślin^[1]. Silosokombajny dzielą się na podczepiane i samobieżne. Ta druga odmiana jest określana jako tzw. sieczkarnia samojezdna.

Budowa

Zasadnicze części to:

1. zespół ścinający,
2. zespół rozdrabniający,
3. wyrzutnik (rzadziej podajnik) masy rozdrobnionej.

W przypadku silosokombajnów podczepianych występuje zespół zaczepów i przekaźnik napędu (nośnikiem i źródłem napędu jest ciągnik rolniczy).

Silosokombajny samobieżne mają własny układ napędowy i jezdny. Zwykle też kabinę dla obsługującego.

Zasadniczo silosokombajny nie posiadają wbudowanego zbiornika na masę rozdrobnioną.

Zasada i cel działania

Rośliny zostają ścięte, wciągnięte do wnętrza maszyny gdzie następuje natychmiastowe ich rozdrabnianie – jeszcze na polu (stąd nazwa potoczna). Rozdrobniona masa wyrzucana jest na przyczepę (zwykle o znacznej pojemności) ciągniętą przez silosokombajn samobieżny, ciągnik rolniczy, na którym podwieszono silosokombajn podczepiany, albo przez osobny ciągnik rolniczy.

Zastosowanie

W Polsce tą metodą jest zbierana głównie wierzba energetyczna oraz kukurydza, i rośliny motylkowe na kiszonkę. Po ścięciu masa roślinna trafia do silosu – stąd nazwa kombajnu.

W USA silosokombajnów używa się między innymi do zbioru trzciny cukrowej.

Przypisy