Soledad Acosta

Sooledad Acosta
Ilustracja
Soledad Acosta na obrazie Diaza Picon
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1833
Bogota

Data i miejsce śmierci

17 marca 1913
Bogota

Narodowość

kolumbijska

Dziedzina sztuki

pisarka, dziennikarka

Multimedia w Wikimedia Commons

Soledad Acosta Kemble (ur. 5 maja 1833, zm. 17 marca 1913)[1] – kolumbijska pisarka i dziennikarka. Bywała w świecie, towarzyska i wytworna kobieta, która uzyskała znacznie lepsze wykształcenie niż większość Kolumbijek tamtego czasu. Współpracowała z licznymi czasopismami, m.in. El Comercio, El Deber i Revista Americana. W swojej twórczości poruszała tematy feministyczne, walczyła o równy dostęp do edukacji dla mężczyzn i kobiet i pisała na tematy związane z funkcjonowaniem kobiety w społeczeństwie i rodzinie[2][3][4]. Publikowała pod licznymi pseudonimami, m.in. Andina, Bertilda, Renato[5].

Życiorys

Soledad Acosta w 1880

Soledad urodziła się 5 maja 1833 w Bogocie. Jej rodzicami byli Joaquín de Acosta y Pérez de Guzmán i Caroline Kemble Rowe. Jej ojciec był naukowcem, dyplomatą i generałem. Rodzice zapewnili jej dobre wykształcenie. Ukończyła szkołę La Merced w Bogocie, a następnie, od 1945 przez rok mieszkała z babcią od strony matki w Halifaksie, gdzie kontynuowała edukację. Później, aż do 1850 mieszkała z rodzicami w Paryżu[5]. Jej wykształcenie obejmowało naukę języków - Soledad znała angielski, francuski i hiszpański. Nie miała dobrego kontaktu z rodzicami - ojca pochłaniały liczne zobowiązania naukowe i dyplomatyczne, natomiast od matki dystansowała ją wymagająca edukacja i silna religijność[5].

W 1850 roku rodzina wróciła do Bogoty[5]. 5 maja 1855 r. Soledad wyszła za mąż za Jose Marię Samper Agudelo, znanego pisarza i dziennikarza. Para miała cztery córki: Bertildę (w przyszłości zakonnica i poetka), Blankę Leonor (ur. 1862) oraz Carolinę (ur. 1857) i Marię Josefę (ur. 1860); dwie ostatnie zmarły podczas epidemii ospy w Bogocie w 1972[6].

Po ślubie para mieszkała w Paryżu. Soledad zajmowała się pracą literacką, publikując w licznych czasopismach. W latach 1862-1863 przenieśli się do Peru, później wrócili do Bogoty. Jose Maria Samper Agudelo zaangażował się w politykę[5].

W 1875 roku, po tym jak jej mąż został aresztowany, Soledad została jedyną żywicielką rodziny. Zakładała czasopisma dla kobiet (m.in. La Mujer), w których autorki doradzały na temat prowadzenia domu, mody czy edukacji dzieci oraz publikowały życiorysy sławnych kobiet i drobne utwory literackie. Jose Maria Samper Agudelo zmarł w 1888 roku. Soledad przeniosła się do Paryża[5].

Twórczość

Pełna twórczość Soledad Acosty nie jest znana - jej utwory rozproszone były po licznych czasopismach. Ocenia się, że napisała ok. 20 powieści, 50 opowiadań i setki artykułów prasowych. Pisywała artykuły dziennikarskie, relacje z podróży, powieści romantyczne, utwory krytycznoliterackie i in.

Wybrane utwory

  • Novelas y cuadros de la vida Sudamericana (1869)
  • Los piratas en Cartagena (1886)
  • Una Holandesa en America (1888)
  • La Mujer en la sociedad moderna (1895)

Przypisy

  1. Acosta de Samper, Soledad | banrepcultural.org [online], www.banrepcultural.org [dostęp 2016-03-05] .
  2. DorisD. Meyer DorisD., Rereading the Spanish American Essay: Translations of 19th and 20th Century Women’s Essays, University of Texas Press, 1995, s. 67-76, ISBN 978-0-292-75182-8 [dostęp 2016-03-05]  (ang.).
  3. JanetJ. Burke JanetJ., TedT. Humphrey TedT., Nineteenth-Century Nation Building and the Latin American Intellectual Tradition, Hackett Publishing, 9 marca 2007, ISBN 1-60384-339-6 [dostęp 2016-03-05]  (ang.).
  4. SusanS. Bassnett SusanS., Knives and Angels: Women Writers in Latin America, Zed Books, 1990, s. 132-137, ISBN 978-0-86232-875-7 [dostęp 2016-03-05]  (ang.).
  5. a b c d e f María ClaudiaM.C. André María ClaudiaM.C., Eva PaulinoE.P. Bueno Eva PaulinoE.P., Latin American Women Writers: An Encyclopedia, Routledge, 9 stycznia 2014, ISBN 978-1-317-72634-0 [dostęp 2016-03-05]  (ang.).
  6. Cronologia, [w:] Soledad Acosta deS.A. Samper Soledad Acosta deS.A., Novelas y cuadros de la vida suramericana, Pontificia Universidad Javeriana, 2004, ISBN 978-958-683-706-4 [dostęp 2016-03-05]  (hiszp.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000110082415
  • VIAF: 120747916
  • LCCN: nr88007664
  • GND: 119492385
  • LIBRIS: 86lpsghs1p08pr8
  • BnF: 12119921f, 11331845v
  • SUDOC: 029609356
  • NKC: jo2018982396
  • BNE: XX1361127
  • NTA: 141364793
  • BIBSYS: 6090588
  • Open Library: OL929880A
  • PLWABN: 9810596444905606
  • NUKAT: n2015174764
  • J9U: 987007461789405171
  • CANTIC: a11394055
  • BLBNB: 000886334
  • KRNLK: KAC201849551
  • LIH: LNB:CkUx;=CL
  • WorldCat: lccn-nr88007664