Stanisław Nehrebecki

Stanisław Nehrebecki
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1896
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1918
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1914–1918

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

6 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
bitwa pod Kostiuchnówką
wojna polsko-ukraińska:

  • obrona Lwowa †
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Waleczności (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Nehrebecki (ur. 8 maja 1896 w Przemyślu, zm. 11 listopada 1918 we Lwowie) – żołnierz Legionów Polskich, uczestnik I wojny światowej, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa i Antoniny z Wasylewskich[1][2][3]. Był bratem Michała[4]. Ukończył szkołę powszechną[5]. Od sierpnia 1914 ochotniczo służył w Legionach Polskich, jako żołnierz 2 oddziału karabinów maszynowych 6 pułku piechoty, z którym walczył podczas I wojny światowej[6][3]. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej[7].

Szczególnie odznaczył się 5 lipca 1916 podczas bitwy pod Kostiuchnówką, gdzie „obsługiwał km: celnym ogniem skierowanym na lewe skrzydło oddziału rosyjskiego udaremnił próbę okrążenia swojej kompanii przez nieprzyjaciela, sam otoczony przebił się do własnych szeregów. 9 listopada 1918 jako ochotnik zgłosił się do sekcji szturmowej, która miała wykonać atak na Pocztę we Lwowie. Na czele swojej sekcji wdarł się pierwszy do silnie umocnionego gmachu, zdobywając w ten sposób tę ważną placówkę[8][3]. Ciężko ranny, zmarł 11 listopada 1918 w szpitalu w Politechnice Lwowskiej, w następstwie odniesionej rany i tam pochowany[9][3][10][11]. Za tę postawę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Później został ekshumowany i pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa[9][3].

Był kawalerem, dzieci nie miał[5][3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-12].
  3. ↑ a b c d e f g h i Polak (red.) 1993 ↓, s. 150.
  4. ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 9.
  5. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  6. ↑ a b Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 222.
  7. ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
  8. ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 153.
  9. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
  10. ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 63.
  11. ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 602, jako szeregowy.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
  13. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-12].
  14. ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 40 poz. 81.
  15. ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172.
  16. ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 178.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 690, jako st. szer. Stanisław Nechrebecki.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 131, sprostowano nazwisko z „Nechrebecki” na „Nehrebecki”.
  19. ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 208.

Bibliografia

  • Nehrebecki Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7400 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-20].
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
  • Edward Skarbek: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. T. 6 pułk piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929.
  • Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.

Linki zewnętrzne