Stilb

stilb [sb]
Układ

CGS

Wymiar

c d / c m 2 {\displaystyle cd/cm^{2}}

Jednostka

luminancji

Pochodzenie nazwy

gr. stilbei (błyszczeć, lśnić)

Jednostka podstawowa

stilb

Stilb (z gr. stilbei – błyszczeć, lśnić) – jednostka luminacji źródła światła w układzie CGS, oznaczana sb.

Nazwa wprowadzona ok. 1920 przez francuskiego fizyka André Blondela (1863-1938)[1].

1 stilb jest luminancją powierzchni płaskiej o polu 1 c m 2 {\displaystyle cm^{2}} i światłości 1 kandeli.

1 s b = 1 c d c m 2 {\displaystyle \mathrm {1\,sb=1\,{\frac {cd}{cm^{2}}}} }

Zależności między innymi jednostkami:

  • 1 s b = 1 c d c m 2 = 10 4 c d m 2 {\displaystyle \mathrm {1\,sb=1\,{\frac {cd}{cm^{2}}}=10^{4}\,{\frac {cd}{m^{2}}}} }
  • 1 c d m 2 = 10 − 4 s b {\displaystyle \mathrm {1\,{\frac {cd}{m^{2}}}=10^{-4}\,sb} }
  • 1 s b = 10 4 n t {\displaystyle 1{sb}=10^{4}{nt}}

Przypisy

  1. ↑ Russ Rowlett and the University of North Carolina at Chapel Hill: A Dictionary of Units of Measurement. [dostęp 2012-07-07]. (ang.).

Zobacz też

  • nit

Linki zewnętrzne

  • Stilb w sizes.com. [dostęp 2012-07-07]. (ang.).

Bibliografia

  • Adam Tadeusz Troskolański: Mała Encyklopedia Techniki (s. 265). F. Matczyński, A. Przyjałkowski, I. Stabrowska, K. Wieczffiński. Wyd. IV. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1973.
Encyklopedie internetowe (jednostka miary):
  • Treccani: stilb