Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu

Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu
Symbol zabytku nr rej. 222 z 23.05.1979[1]
Ilustracja
Front budynku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

Ulica Berwińskiego 2/4

Typ budynku

szkoła

Styl architektoniczny

neorenesans

Rozpoczęcie budowy

1903

Ukończenie budowy

1905

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu”
Ziemia52°23′54″N 16°54′06″E/52,398333 16,901667
Multimedia w Wikimedia Commons

Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu – zabytkowy budynek szkolny w stylu neorenesansu północnego, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Ryszarda Berwińskiego 2/4 (dawniej Baarthstrasse) na Łazarzu.

Projekt

Obiekt wybudowano w latach 1903–1905, jako szkołę średnią (IV. Mittelschule), według projektu miejskich urzędników budowlanych – Felixa Moritza i Henricha Grüdera, na terenie dawnej szkółki drzewnej. Szkoła miała charakter wzorcowy i mogło w niej pobierać naukę 1100–1600 uczniów.

Architektura

Elewacja z żółtej cegły, bogata i bardzo plastyczna, skierowana była w kierunku ówczesnego Ogrodu Botanicznego (obecnie Parku Wilsona). Bryła trzysegmentowa, pięciokondygnacyjna, a wliczając partie szczytowe – siedmiokondygnacyjna. Założenie podzielone było na część dziewczęcą i chłopięcą. Łącznie wewnątrz było 28 klas i trzy aule (te ostatnie były koedukacyjne). Również wspólnie używano gabinet fizyczny i niektóre sale tematyczne. Obecnie do rejestru zabytków wpisany jest gmach szkolny, sala gimnastyczna oraz ogrodzenie.

  • Widok od strony ul. Matejki
    Widok od strony ul. Matejki
  • Detal architektoniczny
    Detal architektoniczny
  • Sala gimnastyczna – ul. Wyspiańskiego
    Sala gimnastyczna – ul. Wyspiańskiego

Historia

W latach 1924–1925 sala gimnastyczna przy szkole odgrywała rolę punktu etapowego dla Polaków, którzy wracali do Polski z Niemiec i zamierzali tu na stałe pozostać. Pobyty etapowe trwały z reguły około dwóch tygodni.

W czasach PRL przez krótki czas w gmachu miały siedzibę aż cztery szkoły podstawowe: numer 9, 15, 26 i 43.

Obecnie obiekt nadal pełni rolę oświatową – jest Szkołą Podstawową nr 26 im. Ryszarda Berwińskiego. Ponadto mieści Zarząd Oddziału Wielkopolskiego PTSM.

W pobliżu znajduje się wiele zabytków architektury i pamiątek historycznych, m.in. Johow-Gelände, Kamienica Margarety Grüder, Pomnik Woodrowa Wilsona, Kościół św. Anny, Willa Paula Ueckera, budynek komunalny przy ul. Głogowskiej 48/50, czy Palmiarnia Poznańska.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 .

Bibliografia

  • Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.
  • Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 84, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
  • Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s. 33, ISBN 83-89525-07-0.
  • MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań – przewodnik, PiotrP. Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 41, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
  • https://web.archive.org/web/20100730012311/http://www.sp26poznan.ikar.pl/html/historia.html – historia szkoły (dostęp 5.10.2010)