Tiazolidyna

Tiazolidyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) tiazolidyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C3H7NS
Masa molowa	89,16 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	504-78-9
PubChem	10444
SMILES C1CSCN1
InChI InChI=1S/C3H7NS/c1-2-5-3-4-1/h4H,1-3H2 InChIKey OGYGFUAIIOPWQD-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,131 g/cm³[1]; ciało stałe Temperatura wrzenia 72–75 °C (33 hPa)[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-04-30] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] Uwaga Zwroty H H226 Zwroty P brak zwrotów P Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów[1]. NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 2 0 0   Temperatura zapłonu 56 °C[1] Numer RTECS XJ5123700
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tiazolidyna – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny, zbudowany z pięcioczłonowego pierścienia zawierającego heteroatomy – po jednym atomie azotu i siarki. Tiazolidyna jest siarkowym analogiem oksazolidyny.

Zastosowanie

Pochodne tiazolidyny są stosowane w medycynie jak choćby lek o nazwie pioglitazon, który zawiera pierścień tiazolidynowy. Jest to lek stosowany w przypadku cukrzycy typu II, do obniżania poziomu cukru we krwi. Obniża on również poziom triglicerydów, ciśnienie krwi i zwiększa poziom HDL.

Otrzymywanie

Tiazolidina może być otrzymana w wyniku reakcji kondensacji pomiędzy tiolami a aldehydami lub ketonami. Reakcja jest odwracalna, ponieważ wiele tiazolidyny są nietrwałe w kierunku hydrolizy w roztworze wodnym. Hydroliza tiazolidyny powoduje powstawanie tioli oraz aldehydów lub ketonów, z których ją zsyntetyzowano.

Przypisy

Bibliografia

• Tiazolidyna. ChemCAS. [dostęp 2011-04-30]. (ang.).