Traktrysa

Traktrysa, traktoria, wleczona – krzywa płaska, wzdłuż której porusza się mały obiekt wleczony przez ciągnącego po poziomej płaszczyźnie, przy pomocy nici o stałej długości. Ciągnący porusza się po linii prostej[1].

Opis matematyczny

Przyjęto założenia, że poziomą prostą jest oś O x {\displaystyle Ox} i położenie początkowe obiektu oznaczone jest przez punkt B = ( 0 , b ) {\displaystyle B=(0,b)} na osi O y . {\displaystyle Oy.} Za parametr θ ( t ) {\displaystyle \theta (t)} obrano kąt skierowany między osią O x {\displaystyle Ox} a wektorem Q Q , {\displaystyle Q'Q,} którego początkiem Q {\displaystyle Q} jest punkt krzywej, zaś końcem Q {\displaystyle Q'} punkt „ciągnący”, poruszający się po osi O x . {\displaystyle Ox.}

Dla obiektu wleczonego przyjmującego pozycje Q {\displaystyle Q} z przedziału [ 0 ; 4 ] , {\displaystyle [0;4],} kreślona krzywa przyjmuje postać:

Odcinek stycznej, ograniczony punktem styczności Q {\displaystyle Q} z krzywą i punktem Q {\displaystyle Q'} przecięcia z osią O x , {\displaystyle Ox,} ma stałą długość b . {\displaystyle b.} Oznaczono przez x ( t ) {\displaystyle x(t)} oraz y ( t ) {\displaystyle y(t)} wartości współrzędnych punktu Q {\displaystyle Q} zakreślającego traktrysę. Wtedy równania mają postać:

{ y ( t ) = b sin θ ( t ) x ( t ) = t + b cos θ ( t ) {\displaystyle {\begin{cases}y(t)=b\sin \theta (t)\\x(t)=t+b\cos \theta (t)\end{cases}}}
tg θ ( t ) = d y d x = θ ( t ) b cos θ ( t ) 1 θ ( t ) b sin θ ( t ) , {\displaystyle \operatorname {tg} \theta (t)={\frac {dy}{dx}}={\frac {\theta '(t)b\cos \theta (t)}{1-\theta '(t)b\sin \theta (t)}},}
θ ( t ) = sin θ ( t ) b , {\displaystyle \theta '(t)={\frac {\sin \theta (t)}{b}},}

stąd

t = b ln tg θ 2 . {\displaystyle t=b\ln \operatorname {tg} {\frac {\theta }{2}}.}

Równanie parametryczne traktrysy jest następujące:

Q ( θ ) = ( b cos θ + b ln | tg θ 2 | , b sin θ ) , {\displaystyle Q(\theta )=(b\cos \theta +b\ln \left|\operatorname {tg} {\frac {\theta }{2}}\right|,b\sin \theta ),}

gdy:

θ ( 0 , π ) {\displaystyle \theta \in (0,\pi )}

otrzymuje się całą traktorię, rozciągającą się w obie strony w nieskończoność i z każdej strony zbliżającą się do osi O x . {\displaystyle Ox.} Oś ta jest asymptotą traktrysy, oś O y {\displaystyle Oy} zaś osią jej symetrii.

W punkcie B = ( 0 , b ) , {\displaystyle B=(0,b),} a więc dla θ = π 2 {\displaystyle \theta ={\frac {\pi }{2}}} istnieje punkt osobliwy (ostrze) krzywej.

Długość łuku traktrysy B Q {\displaystyle BQ} wynosi:

l = b ln b y , {\displaystyle l=b\ln {\frac {b}{y}},}

zaś jej promień krzywizny:

r = b ctg x y . {\displaystyle r=b\operatorname {ctg} {\frac {x}{y}}.}

Ewolutą traktrysy, a więc zbiorem wszystkich jej środków krzywizny, jest krzywa łańcuchowa. Obracając traktrysę wokół jej asymptoty dostanie się powierzchnię zwaną pseudosferą

Zobacz też

Zobacz galerię związaną z tematem: Traktrysa

Przypisy

  1. Traktrysa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-30] .

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Tractrix, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
Encyklopedia internetowa (transcendental curve):
  • PWN: 3988640
  • БРЭ: 4199408