Van Cliburn
Van Cliburn (1966) | |||
Imię i nazwisko | Harvey Lavan "Van" Cliburn, Jr. | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1934 | ||
Data i miejsce śmierci | 27 lutego 2013 | ||
Instrumenty | fortepian | ||
Gatunki | |||
Odznaczenia | |||
|
Harvey Lavan "Van" Cliburn, Jr. (ur. 12 lipca 1934 w Shreveport; zm. 27 lutego 2013 w Fort Worth) – amerykański pianista, zwycięzca pierwszego Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego (1958).
Życiorys
Młodość
Gry na fortepianie uczył się od trzeciego roku życia. W wieku 12 lat po raz pierwszy wystąpił z orkiestrą. W 1951 ukończył Kilgore High School, po czym rozpoczął studia w Juilliard School. W 1954 osiągnął swój pierwszy znaczący sukces, gdy zwyciężył w Konkursie Muzycznym im. Leventrittego. Dzięki wygranej zaczął być zapraszany na występy przez amerykańskie orkiestry (m.in. Cleveland Orchestra i Filharmonię Nowojorską).
Światowa kariera
W 1958 zwyciężył w pierwszej edycji Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Szczególny entuzjazm wzbudziła jego interpretacja I Koncertu fortepianowego Czajkowskiego. Sukces amerykańskiego pianisty w radzieckim konkursie był dużym zaskoczeniem w związku z trwającą zimną wojną.
Po powrocie do kraju Cliburn został uhonorowany paradą w Nowym Jorku, a tygodnik Time umieścił jego zdjęcie na okładce z dopiskiem „Teksańczyk, który podbił Rosję”. W 1962 zorganizowano pierwszą edycję Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Van Cliburna. Harvey Cliburn koncertował w najważniejszych filharmoniach w Ameryce i w Europie, powracał do Związku Radzieckiego. W trakcie swojej kariery wystąpił przed wszystkimi prezydentami USA od Dwighta Eisenhowera do Baracka Obamy[1].
Późniejsze lata
W 1978 na dziesięć lat wycofał się z działalności artystycznej. Powrócił w 1987, aby dać koncert dla Ronalda Reagana i Michaiła Gorbaczowa. Później wystąpił m.in. z okazji 100. rocznicy otwarcia Carnegie Hall. W trakcie swojej kariery otrzymał prestiżowe nagrody, m.in. Medal Wolności (2003), Grammy Lifetime Achievement Award (2004), National Medal of Arts (2010) i ponad 20 doktoratów honoris causa.
Zmarł 27 lutego 2013 z powodu choroby nowotworowej.
Przypisy
- ↑ Pianist Van Cliburn honored with the National Medal of Arts. mcclatchydc.com. [dostęp 2014-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)]. (ang.).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie Fundacji im. Van Cliburna (ang.)
- Van Cliburn, celebrated classical pianist, dies at 78 – artykuł na washingtonpost.com (ang.)
- p
- d
- e
1980 | |
---|---|
1981 | |
1982 |
|
1983 | |
1984 | |
1985 | |
1986 |
|
1987 |
|
1988 |
|
1989 |
|
1990 | |
---|---|
1991 |
|
1992 | |
1993 |
|
1994 | |
1995 |
|
1996 | |
1997 |
|
1998 |
|
1999 |
2000 | |
---|---|
2001 |
|
2002 | |
2003 | |
2004 |
|
2005 |
|
2006 | |
2007 | |
2008 |
|
2009 |
2010 |
|
---|---|
2011 |
|
2012 | |
2013 | |
2014 |
|
2015 | |
2016 |
|
2017 |
|
2018 |
|
2019 |
- Wikiprojekt:Filmy
- p
- d
- e
- PWN: 3887063
- Britannica: biography/Van-Cliburn
- Treccani: van-cliburn
- Universalis: van-cliburn
- БРЭ: 3209677
- NE.se: van-cliburn
- SNL: Van_Cliburn
- Catalana: 0018220
- DSDE: Van_Cliburn
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 12106