Wandalin Strzałecki
Autoportret | |||
Data i miejsce urodzenia | 28 października 1855 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 lutego 1917 | ||
Narodowość | polska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
|
Wandalin Strzałecki (ur. 28 października 1855 w Warszawie, zm. 14 lutego 1917 tamże) – polski malarz, brat Antoniego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie o artystycznych zdolnościach, malarzem był ojciec Wandalina Strzałeckiego oraz bracia Antoni i Jan Michał. Kształcił się w Warszawskiej Szkole Rysunkowej, w pracowni Wojciecha Gersona (1871–1877), później w Petersburgu i Monachium do 1882. Po zakończeniu nauki powrócił do Warszawy, tworzył i wystawiał w Galerii Zachęta.
Tworzył też sceny rodzajowe i portrety. W 1885 u Strzałeckiego stwierdzono objawy choroby psychicznej i został umieszczony w warszawskim Zakładzie pw. Jana Bożego, gdzie przebywał do śmierci. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 221-IV-30).
Malował obrazy historyczne i batalistyczne pod wpływem Jana Matejki i Józefa Brandta. Wspólnie z bratem Antonim tworzył polichromie w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze, w kościele pw. Krzyża Świętego w Krasnem i Przesmykach.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera C-6-14/15/16/17)[1].
Obrazy
Dziewczynka z lalką – rekonwalescentka, 1882, olej na płótnie, 35,5x57,5 cm, Warszawa, Muzeum Narodowe
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ STRZAŁECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22] .
Bibliografia
- Maria Poprzęcka: Polskie malarstwo salonowe. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1991.
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
- AgraArt, Wandalin Strzałecki. agraart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- PWN: 3980625