Wilhelm z Modeny
| Kardynał biskup | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1184 | ||
| Data i miejsce śmierci | 31 marca 1251 | ||
| Biskup Sabiny | |||
| Okres sprawowania | 1244-1251 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Kreacja kardynalska | 28 maja 1244 | ||
| |||
Wilhelm z Modeny, Guglielmo de Savoy, Guglielmo de Chartreaux (ur. 1184?, zm. 31 marca 1251) – włoski duchowny, z zakonu kartuzów. Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego 1219-1222, biskup Modeny 1222-1233, kardynał-biskup Sabiny od 28 maja 1244. Sprawował także urząd penitencjariusza apostolskiego.
Życiorys
W 1239 konsekrował kościół dominikanów w Gdańsku. Był legatem papieży Honoriusza III, Grzegorza IX i Innocentego IV dla północnych terenów Europy: Liwonii, Inflant, Prus, Holsztynu, Semigalii, Bornholmu, Gotlandii[1]. Jako legat papieski 28 lipca 1243 we włoskim Anagni wydał bullę tworzącą struktury diecezjalne w Prusach (formalny dokument kancelaria papieska wystawiła dzień później, 29 lipca i stąd ta data została przyjęta starszych opracowaniach). W 1244 jako kardynał protektor zakonu krzyżackiego zatwierdził nową regułę krzyżacką dostosowaną do zmienionych warunków działania zakonu. W 1247 odbył misję do Norwegii do Haakona IV, którego Innocenty IV chciał uczynić cesarzem oraz do Szwecji. Zmarł w 1251 w Lyonie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Marian Biskup, Gerard Labuda, Dzieje Zakonu Krzyżackiego w Prusach. Wydawnictwo Morskie Gdańsk 1986, s.137.
Bibliografia
- Wilhelm z Modeny
- p
- d
- e
| do 1378 |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Schizma |
| ||||
| Po Soborze w Pizie (1409) |
| ||||
| Kardynałowie kanclerze 1908-1973 |
|
