William Edward Parry

Ten artykuł od 2024-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

William Edward Parry

Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1790 Bath
Data i miejsce śmierci	8/9 lipca 1855 Bad Ems
Zawód, zajęcie	żeglarz, podróżnik
Multimedia w Wikimedia Commons

William Edward Parry (ur. 19 grudnia 1790 w Bath, zm. 8 lub 9 lipca 1855 w Bad Ems) – brytyjski żeglarz, eksplorator Arktyki.

W wieku 13 lat wstąpił na ochotnika do brytyjskiej marynarki wojennej. W 1810 r. uzyskał promocję na porucznika. Większość swojej kariery związał z żeglowaniem po morzach północnych. W roku 1818 uczestniczył jako dowódca brygu „Alexander” w wyprawie arktycznej Johna Rossa, zorganizowanej przez brytyjską Admiralicję w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego. W latach 1819–1820, 1821–1823 i 1824–1825 sam kierował trzema kolejnymi wyprawami, które nie rozwiązały tego problemu, jednak przywiozły obfite materiały kartograficzne i bogate obserwacje przyrodnicze. W międzyczasie w lutym 1821 r. został członkiem Royal Society. W 1827 r. dowodził kolejną ekspedycją, która miała za zadanie dotrzeć do bieguna północnego. Mimo że i ona była nieudana (zawróciła ok. 500 mil przed celem), osiągnięty wynik (82°45' szerokości geograficznej północnej) został pokonany dopiero przez wyprawę Alberta H. Markhama w 1876 r.

W 1829 r. został nobilitowany. W latach 1829–1834 przebywał w Australii pracując dla Australian Agricultural Company w Nowej Południowej Walii. Po powrocie otrzymał stanowisko w nowo utworzonym departamencie maszyn parowych brytyjskiej marynarki wojennej, gdzie pracował do czasu przejścia na wojskową emeryturę w 1846 r. Później piastował jeszcze stanowiska kapitana-superintendenta w Haslar Hospital w Gosport (Hampshire). W 1852 r. otrzymał awans na kontradmirała Royal Navy, a następnie objął stanowisko komendanta Greenwich Hospital – szpitala i przytułku dla weteranów floty brytyjskiej, które piastował do śmierci.

Zobacz też

• Kanał Parry’ego