Petar Lalović
| Petar Lalović | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 8. 7. 1932. Subotica, Kraljevina Jugoslavija |
| Smrt | 2. 11. 2015. (dob: 83) Beograd,Srbija |
| Profesionalne informacije | |
| Zanimanje | režiser, scenarist, direktor fotografije |
| Znamenita djela | |
Poslednja oaza Svet koji nestaje | |
Petar Lalović (Subotica, 8. jul 1932 — Beograd, 2. novembar 2015) bio je srpski filmski reditelj, scenarista i snimatelj koji je snimio preko 200 dokumentarnih filmova.[1]
Karijera
Završio je pozorišnu i filmsku akademiju u Zagrebu, a diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Napravio je preko 200 dokumentarnih filmova u kojima je scenarista, reditelj i snimatelj. Takođe je snimao igrane filmove i TV serije. Lalovićeva preokupacija su snimanje metaforičnih filmova o prirodi, za koje je osvojio preko 150 nagrada kako u bivšoj Jugoslaviji tako i u inostranstvu. Dugometražni film Ptice koje ne polete je dobio više od 20 nagrada, uključujući četiri Grand Prija u Evropi. Međutim, filmska kritika i bioskopska publika smatra da je njegov najveći uspeh bio sa dokumentarnim filmovima Poslednja oaza i Svet koji nestaje iz 1987. godine.[2] Lalović tokom 2011. godine snima film Beogradska oaza i to je dvestoti film koji je uradio.[3]
Filmske režije
| Filmovi koje je režirao Petar Lalović | |||
| God. | Naziv | Žanr | Nagrada |
|---|---|---|---|
| 1983. | Poslednja oaza | ||
| 1985. | Krpelj | ||
| 1987. | Svet koji nestaje | ||
| 1997. | Ptice koje ne polete | ||
| 2009. | Kako se može prodati nebo i toplina zemlje | ||
| 2012. | Beogradska oaza | ||
