119 Pułk Artylerii Lekkiej

119 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1955

Organizacja
Numer

JW 2604[1]

Dyslokacja

Przemyśl
Leszno[1]

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe i artyleria

Podległość

30 Dywizja Piechoty[2]

122 mm haubica M-30
76 mm armata ZiS-3

119 Pułk Artylerii Lekkiej (119 pal) – oddział artylerii lekkiej Wojska Polskiego.

Sformowany w 1951 dla 30 Dywizji Piechoty. Stacjonował w Przemyślu[2].

Skład organizacyjny

Dowództwo pułku[3]

  • bateria dowodzenia
    • plutony: topograficzno-rozpoznawczy, łączności
  • dywizjon haubic
    • trzy baterie artylerii haubic
  • dywizjon armat
    • trzy baterie artylerii armat

Przypisy

  1. a b Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.
  2. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
  3. Etat nr 2/158 pułku artylerii lekkiej z 20 listopada 1952.

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • p
  • d
  • e
Dywizje artylerii
Brygady artylerii
Pułki moździerzy
Pułki artylerii lekkiej
Pułki artylerii ciężkiej
Pułki artylerii przeciwpancernej
Pułki artylerii haubic
Pułki artylerii
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe
Dywizjony rakiet taktycznych
Dywizjony dowozu rakiet
Dywizjony artylerii BROT
  • p
  • d
  • e
Rodowód
Instytucje centralne
Formacje
Struktura organizacyjna
Działania wojsk
Stalinizm w wojsku
Szkolnictwo wojskowe