Cedric Fauntleroy
 ppłk Cedric Fauntleroy | |||
 podpułkownik pilot | |||
| Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1890 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 listopada 1963 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | sierpień 1919 – 10 maja 1921 (w Wojsku Polskim) | ||
| Siły zbrojne |
| ||
| Formacja | |||
| Jednostki | |||
| Stanowiska | dowódca 7 eskadry myśliwskiej, | ||
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka | ||
 | |||
| Odznaczenia | |||
   | |||
| |||
Cedric Errol Fauntleroy lub Cedric Errol Faunt Le Roy (ur. 22 listopada 1891 na plantacji blisko Natchez, Missisipi, zm. 27 listopada 1963)[1][2] – amerykański lotnik wojskowy, podpułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Opuścił dom rodzinny w wieku 14 lat, prowadząc żywot podróżnika. Służył w Legii Cudzoziemskiej, a następnie w Amerykańskim Korpusie Ekspedycyjnym (AEF) jako oblatywacz samolotów[2].
Po I wojnie światowej przyjechał do Polski. Od 1 sierpnia 1919 był współorganizatorem i dowódcą 7 eskadry myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki – jednostki składającej się z amerykańskich pilotów ochotników. Następnie mianowany dowódcą III dywizjonu lotniczego. 1 marca 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer kontraktowy w stopniu majora[3]. Z dniem 30 września 1920 roku został zwolniony z dotychczasowego kontraktu i „w uznaniu jego wybitnych zasług bojowych” został z dniem 1 października 1920 roku przyjęty na kontrakt w stopniu podpułkownika. Znajdował się wówczas w dyspozycji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[4]. Podczas służby w lotnictwie polskim wykonał 80 lotów bojowych[2].
10 maja 1921 roku, na własną prośbę, zwolniony został ze służby w Wojsku Polskim.
Po powrocie do USA współpracował na rzecz Polski z Ignacym Paderewskim i środowiskami polonijnymi. Należał między innymi do założycieli Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku.
Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 42 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego[5].
Cedric Fauntleroy spoczywa na cmentarzu Kościoła Prezbiterialnego w Pine Ridge, Mississippi, USA[6][7].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 63[8] – 8 kwietnia 1921[9]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie - 30 kwietnia 1921[10]
- Polowa Odznaka Pilota nr 103 - 1928[11]
- Odznaka Pilota – 12 marca 1921[12]
Przypisy
- ↑ Cedric Errol Faunt le Roy. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ a b c Sebastian Nowosad: Faunt Le Roy (Fauntleroy*) Cedric Errol ppłk pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920, s. 719.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920 roku, s. 1441.
- ↑ Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2021-10-26].
- ↑ l, Pomnik na grób Dowódcy Eskadry Kościuszkowskiej 1920 Cedrica E. Fauntleroy'a w USA / Monument to the grave of Cedric E. Fauntleroy's 1920 Commander of the Kościuszko Squadron | zrzutka.pl [online], zrzutka.pl [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Cmentarz przy Pine Ridge Presbyterian Church w Natchez w Mississippi. [online], Kluby Gazety Polskiej, 23 października 2021 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 kwietnia 1921, s. 654.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 1002.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921, s. 452.
Bibliografia
- Cedric E. Faunt le Roy. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.480.731 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-03].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Kontrola autorytatywna (osoba):
