Jan z Pawii

Jan de Sacchis
Data i miejsce urodzenia

1370
Pawia

Data i miejsce śmierci

1434
Kraków

Profesor nauk medycznych
Rektor Akademii Krakowskiej
Okres spraw.

1425

Ten artykuł dotyczy polskiego lekarza. Zobacz też: św. Jana z IX wieku.

Jan z Pawii, Jan de Sacchis, Jan Papia (ur. 1370, zm. 1434) – polski lekarz pochodzenia włoskiego. Był jednym z pierwszych profesorów medycyny w Krakowie. W 1425 roku został dziekanem i rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorem Statutu wydziału lekarskiego będącego najstarszym pomnikiem w dziejach polskiej medycyny.

Bibliografia

  • Mała Encyklopedia Medycyny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00200-X.
  • p
  • d
  • e
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1400–1499)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1500–1599)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1600–1699)
AkademiaKrakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1700–1777)
Szkoła Główna Koronna
(1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska
(1795–1805)
Lata 1805–1817[A][B]
Uniwersytet Jagielloński
(1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński
(od 1900)
  1. a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
  2. Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
  3. W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
  4. Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.