Jean Antoine Monnet

Jean Antoine Monnet
Ilustracja
Data urodzenia

7 września 1703

Data i miejsce śmierci

1785
Paryż

Przedstawiciel dyplomatyczny Francji w Polsce
Okres

od 1764
do 16 lipca 1764

Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja) Order Złotego Runa (Hiszpania)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Antoine Monnet lub Monet (ur. 7 września 1703 w Sabaudii, zm. w 1785 w Paryżu) – francuski dyplomata.

Życiorys

Był domownikiem Czartoryskich. W styczniu 1764 roku został przez władze francuskie akredytowany jako konsul generalny Królestwa Francji w Warszawie.

Zwycięzcy w elekcji 1764 roku, stronnicy Poniatowskiego, Czartoryscy pozbawili hetmana Branickiego władzy nad wojskiem, czego Austriacy i Francuzi chcieli uniknąć, by zachować wpływy w Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1764 de Paulmy oświadczył prymasowi, że wraca do Francji, ponieważ „w Polsce nastąpiło rozdwojenie, a on nie może przebywać w jednej jej części”. Prymas Władysław Aleksander Łubieński, który spodziewał się podobnych słów i któremu poseł rosyjski Herman Karl von Keyserling miał nakazać grać ostro, odpowiedział, że wobec tego nie uważa on już de Paulmy’ego za ambasadora. Skutkiem czego Francuzi zlikwidowali swą placówkę dyplomatyczną w Warszawie. 9 czerwca opuścił ją Paulmy, a 16 lipca Hennin i Monnet. Na znak solidarności sojuszniczej, Warszawę opuścili także reprezentant Austrii – Florimont-Claude Mercy-Argenteau i Hiszpanii. Później kraje „systemu południowego” zwlekały z uznaniem Poniatowskiego.

Później był agentem polskim w Paryżu.

Bibliografia

  • Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 495-499, 551-552, 601-602, 678.
  • „Polski Słownik Biograficzny” (tom 21, str. 647-651)
  • p
  • d
  • e
I Rzeczpospolita
Księstwo Warszawskie
Królestwo Polskie
II Rzeczpospolita
Polska Ludowa
  • Christian Fouchet (1944)
  • Roger Garreau (1945)
  • Jean Baelen (1947)
  • Étienne Dennery (1950)
  • Pierre de Leusse (1954)
  • Éric de Carbonnel (1956)
  • Étienne Burin des Roziers (1958)
  • Pierre Charpentier (1962)
  • Arnauld Wapler (1966)
  • Augustin Jordan (1970)
  • Louis Dauge (1973)
  • Serge Boidevaix (1977)
  • Jacques Dupuy (1980)
  • Jean-Bernard Raimond (1982)
  • Jean-François Noiville (1985)
  • Claude Harel (1986)
Rzeczpospolita Polska
  • Claude Harel (do 1990)
  • Alain Bry (1990–1994)
  • Daniel Contenay (1994–1997)
  • Benoît d’Aboville (1997–2002)
  • Patrick Gautrat (2002–2004)
  • Pierre Ménat (2004–2007)
  • François Barry Delongchamps (2007–2012)
  • Pierre Buhler (2012–2016)
  • Pierre Lévy (2016–2019)
  • Frédéric Billet (od 2019)