Rudolph Berthold

Ten artykuł od 2022-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rudolph Berthold
44 zwycięstwa

Hauptmann
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1891 Ditterswind, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	15 marca 1920 Hamburg-Harburg, Republika Weimarska
Przebieg służby
Lata służby	1910–1920
Siły zbrojne	Luftstreitkräfte
Jednostki	FFA 23, Jagdstaffel 4, Jagdstaffel 14, Jagdstaffel 18, JG II, Jagdstaffel 15
Stanowiska	dowódca JG II
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, Pucz Kappa-Lüttwitza
Późniejsza praca	bojówkarz Freikorpsu
Odznaczenia

Rudolph Berthold (ur. 24 marca 1891 w Ditterswind (dzielnicy Maroldsweisach), zm. 15 marca 1920 w Hamburgu) – niemiecki pilot, jeden z czołowych niemieckich asów myśliwskich okresu I wojny światowej. Autor 44 zwycięstw powietrznych. Najwięcej zwycięstw odniósł na froncie belgijskim. Berthold miał opinię pilota dzielnego, pozbawionego strachu, a także patrioty oddanego ojczyźnie. Dzięki swoim umiejętnościom i charakterowi stał się jednym z najsłynniejszych niemieckich pilotów w historii.

Służba podczas I wojny światowej

Rozpoczął karierę wojskową w 1910, wstępując do 3 brandenburskiego regimentu piechoty. W 1913 rozpoczął na własny koszt kurs latania który ukończył pod koniec roku. W sierpniu 1914 roku, kiedy wojna już się toczyła został przeniesiony do Niemieckich Służb Powietrznych gdzie przez dwa lata służył latając na samolotach obserwacyjnych w FFA 23. Podczas służby dwukrotnie odznaczony Krzyżem Żelaznym. W 1916 roku Berthold został przeniesiony do eskadry myśliwskiej. W kwietniu 1916 brał udział w intensywnych działaniach bojowych czego efektem było 5 pierwszych zwycięstw powietrznych jednakże dwukrotnie zestrzeliwany odniósł kilka poważnych ran. Pomiędzy sierpniem a października członek eskadry Jagdstaffel 4, w październiku przeniesiony do eskadry Jagdstaffel 14. W „14” służył do maja 1917, kiedy jego samolot został zestrzelony. On sam w wypadku rozbił czaszkę a także złamał nos oraz miednicę. W sierpniu powrócił do zdrowia i objął funkcję dowódcy eskadry Jagdstaffel 18. W październiku 1917 roku w czasie walk lotniczych postrzelony w ramię co spowodowało uszkodzenie struktury ramienia i jego okolic. Po odniesieniu rany odmówił przejścia na emeryturę twierdząc że „Lepiej umrzeć jak mężczyzna niż żyć jak pedał”. Za swoje wyczyny odznaczony Pour le Mérite w październiku 1917 roku.

Wrócił do latania w marcu 1918 roku, obejmując dowodzenie nad szwadronem Jagdgeschwader 2 (1917–1918). Następnie wraz z załogą z eskadry „Jasta 14” został przetransferowany do Jagdstaffel 15. Mimo niewyleczonej kontuzji ramienia kontynuował latanie a także odmówił operacji ramienia ze względu na prawdopodobną nie możność kontynuowania walki. Berthold nie zdecydował się nawet na wyjęcie pocisków karabinowych z ramienia jednakże mimo tego walczył nadal. Latem 1918 roku kiedy walki zarówno na lądzie jak i niebie zintensyfikowały się radykalnie, Berthold kontynuował walkę jedynie dzięki częstym zażywaniu dawek morfiny a także innych środków przeciwbólowych.

W przeciwieństwie do większości niemieckich pilotów myśliwskich, Berthold preferował latanie na samolotach Pflaz D.III, niż na Albatrosach D.V, które były bardziej upowszechniane. Dopiero w maju 1918 roku przeniósł się na latanie nowym myśliwcem, Fokkerem D.VII.

Ostatnie zwycięstwo powietrzne odniósł 10 sierpnia 1918 roku, kiedy zestrzelił dwa bombowce RAF-u. Łącznie w czasie wojny Rudolph Berthold zestrzelił 44 maszyn wroga.

Podczas walki z jednym z bombowców runął na ziemię uderzając w dom. Po wypadku był hospitalizowany aż po zakończeniu wojny.

Kariera powojenna

Po zakończeniu wojny, Berthold stał się fanatycznym patriotą oraz nacjonalistą, wstąpił także do Freikorpsu, ochotniczych korpusów antykomunistycznych. W 1919 roku założył liczący 1 200 członków Freikorps, Fränkische Bauern-Detachment Eiserne Schar Berthold uczestniczący w wielu walkach z frakcjami komunistycznymi.

Śmierć i pamięć

Rudolph Berthold został zastrzelony 20 kwietnia 1920 roku w Hamburgu podczas walk nacjonalistów z komunistami. Uczestniczył w nieudanym puczu Kappa. W chwili śmierci miał niecałe 29 lat.

W czasie puczu odpowiedzialny za przejęcie jednej z hamburskich szkół i zabarykadowanie się w niej. Obecnie istnieje wiele pogłosek na temat jego śmierci, od oficjalnie podanej, czyli zastrzelenia do zabicia od ran nożem.

Pochowany na cmentarzu w Hamburgu. Jego grób był dwukrotnie dewastowany. W obecnej formie istnieje od 1945 roku.

Odznaczenia

Pour le Mérite – 12 października 1916
Order Wojskowy św. Henryka – 8 kwietnia 1916
Krzyż Żelazny I Klasy
Krzyż Żelazny II Klasy

Bibliografia

Franks, Norman and VanWyngarden, Greg. Fokker D VII Aces of World War 1: Part 1 / (Oxford : Osprey Publishing, 2003.)
Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918 Grub Street, Londyn 1993, ISBN 0-948817-73-9