Giovanni Evangelista Pallotta

Kardynał biskup

Data i miejsce urodzenia

luty 1548
Caldarola

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1620
Rzym

Arcybiskup Cosenzy

Okres sprawowania

1587–1591

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

13 sierpnia 1587

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1587
Sykstus V

Kościół tytularny

diecezja Porto-Santa Rufina

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

13 sierpnia 1587

Konsekrator

Costanzo Buttafoco da Sarnano

Współkonsekratorzy

Ladislao d’Aquino
Ottavio Paravicini

Konsekrowani biskupi
Pietro Capullio	14 września 1605
Raphael Riva	14 września 1605
Giulio Ruffo	14 września 1605
Tiberio Mandosi	24 grudnia 1606
Leonardo Tritonio	22 lutego 1609
Filippo Bigli	31 maja 1610

Współkonsekrowani biskupi
Pierre de Donnauld	27 września 1587
Francesco Maria Bourbon del Monte	7 grudnia 1615
Ferdinando Taverna	7 grudnia 1615

Giovanni Evangelista Pallotta (ur. w lutym 1548 w Caldaroli, zm. 22 sierpnia 1620 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w lutym 1548 roku w Caldaroli, jako syn Desideria Pallotty i Domenici Cianfortini^[1]. 11 sierpnia 1587 roku został wybrany arcybiskupem Cosenzy, a dwa dni później przyjął sakrę^[2]. 18 grudnia tego samego roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Matteo in Merulana^[2]. Ponadto, został archiprezbiterem bazyliki watykańskiej i datariuszem apostolskim^[1]. Około 1591 roku zrzekł się zarządzania archidiecezją, a dwa lata później został prefektem Fabryki Świętego Piotra^[1]. W latach 1607–1611 był protoprezbiterem^[1]. 24 stycznia 1611 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Frascati^[2]. Na cztery miesiące przed śmiercią, z racji objęcia diecezji Porto-Santa Rufina, został subdziekanem Kolegium Kardynalskiego^[1]. Zmarł 22 sierpnia 1620 roku w Rzymie^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Giovanni Evangelista Pallotta. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Giovanni Evangelista Pallotta. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)

Od 1415

Francesco Lando (1412–1424)
Antonio Panciera (1424–1431)
Jean de la Rochetaillée (1431–1437)
Ludwik Aleman (1437–1440)
Henry Beaufort (1440–1447)
John Kempe (1447–1449)
Ludwik Aleman (1449–1450)
John Kempe (1450–1452)
Zbigniew Oleśnicki (1452–1455)
Peter von Schaumberg (1455–1469)
Jean Rolin (1469–1483)
Luis Juan del Mila y Borja (1483–1510)
Jaime Serra i Cau (1510–1511)
Pietro Isvalies (1511– 1511)
Francisco de Borja (1511– 1511)
Tamás Bakócz (1511–1521)
François Guillaume de Clermont (1521–1523)
Marco Cornaro (1523–1524)
Lorenzo Pucci (1524–1524)
Matthäus Lang von Wellenburg (1524–1535)
Louis de Bourbon de Vendôme (1535–1550)
François de Tournon (1550–1550)
Claude de Longwy de Givry (1550–1561)
Georges d’Armagnac (1561–1564)
Alessandro Farnese (1564–1564)
Georges d’Armagnac (1564–1567)
Giulio Feltre della Rovere (1567–1570)
Georges d’Armagnac (1570–1585)
Karol II de Bourbon (1585–1590)
Markus Sitticus von Hohenems (1590–1595)
Ludovico Madruzzo (1595–1597)
Girolamo Rusticucci (1597–1598)
Girolamo Simoncelli (1598–1600)
Pedro de Deza (1600–1600)
Alessandro Ottaviano de Medici (1600–1600)
Rodrigo de Castro Osorio (1600–1600)
François de Joyeuse (1600–1604)
Agostino Valier (1604–1605)
Ascanio Colonna (1605–1606)
Antonio Maria Sauli (1606–1607)
Giovanni Evangelista Pallotta (1607–1611)
Pierre de Gondi (1611–1616)
Federico Borromeo (1616–1617)
Francesco Sforza di Santa Fiora (1617–1618)
Federico Borromeo (1618–1620)
Alessandro Peretti de Montalto (1620–1620)
Federico Borromeo (1620–1631)
Giovanni Doria (1631–1642)
François de La Rochefoucauld (1642–1645)
Luigi Capponi (1645–1659)
Baltasar Moscoso y Sandoval (1659–1665)
Ernst Adalbert von Harrach (1665–1667)
Giulio Gabrielli (1667–1668)
Virginio Orsini (1668–1671)
Rinaldo d’Este (1671–1671)
Cesare Facchinetti (1671–1672)
Girolamo Grimaldi-Cavalleroni (1672–1675)
Carlo Rossetti (1675–1676)
Niccolò Albergati-Ludovisi (1676–1677)
Alderano Cibo (1677–1679)
Lorenzo Raggi (1679–1680)
Luigi Alessandro Omodei (1680–1685)
Carlo Barberini (1685–1689)
Francesco Maidalchini (1689–1700)
Carlo Barberini (1700–1704)
Francesco Nerli (1704–1708)
Galeazzo Marescotti (1708–1726)
Giuseppe Sacripante (1726–1727)
Giuseppe Renato Imperiali (1727–1737)
Gianantonio Davia (1737–1740)
François-Armand-Auguste de Rohan-Soubise-Ventadour (1740–1749)
Nuno de Cunha da Ataíde (1749–1750)
Giulio Alberoni (1750–1752)
Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard (1752–1759)
Joseph Dominicus von Lamberg (1759–1761)
Jan Teodor Wittelsbach (1761–1763)
Giacomo Oddi (1763–1770)
Giuseppe Pozzobonelli (1770–1783)
Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1783–1784)
Paul d’Albert de Luynes (1784–1788)
Christoph Anton von Migazzi (1788–1803)
Francesco Carafa (1803–1818)
Ludwik Maria de Borbón y Vallabriga (1818–1823)
Giuseppe Firrao (1823–1830)
Luigi Ruffo Scilla (1830–1832)
Cesare Brancadoro (1832–1837)
Joseph Fesch (1837–1839)
Carlo Oppizzoni (1839–1855)
Giacomo Filippo Fransoni (1855–1856)
Benedetto Barberini (1856–1863)
Antonio Tosti (1863–1866)
Engelbertus Sterckx (1866–1867)
Filippo de Angelis (1867–1877)
Friedrich Josef von Schwarzenberg (1877–1885)
Lucien-Louis-Joseph-Napoléon Bonaparte (1885–1895)
Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst (1895–1896)
Mieczysław Ledóchowski (1896–1902)
José Sebastião Neto (1902–1920)
James Gibbons (1920–1921)
Michael Logue (1921–1924)
Giuseppe Francica-Nava di Bontifé (1924–1928)
Lev Skrbenský z Hříště (1928–1938)
William O’Connell (1938–1944)
Alessio Ascalesi (1944–1952)
Michael von Faulhaber (1952–1952)
Alessandro Verde (1952–1958)
Joseph-Ernest van Roey (1958–1961)
Manuel Gonçalves Cerejeira (1961–1977)
Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (1977–1982)
Giuseppe Siri (1982–1989)
Paul-Émile Léger (1989–1991)
Franz König (1991–2004)
Stephen Kim Sou-hwan (2004–2009)
Eugênio de Araújo Sales (2009–2012)
Paulo Evaristo Arns (2012–2016)
Michael Michai Kitbunchu (od 2016)

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy	Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti [ponownie] (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)
Kardynałowie prodatariusze	Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)

Datariusze apostolscy