Manuel Gonçalves Cerejeira

Kardynał prezbiter

Manuel Gonçalves Cerejeira (1960)

Adveniat regnum tuum
Przyjdź królestwo twoje

Kraj działania

Portugalia

Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1888
Lousado

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1977
Lizbona

Patriarcha Lizbony

Okres sprawowania

1929–1971

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1 kwietnia 1911

Nominacja biskupia

23 marca 1928

Sakra biskupia

17 czerwca 1928

Wybór patriarchy

18 listopada 1929

Kreacja kardynalska

16 grudnia 1929
Pius XI

Kościół tytularny

SS. Marcellino e Pietro

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

17 czerwca 1928

Konsekrator

Manuel Luís Coelho da Silva

Współkonsekratorzy

José Alves Correia da Silva
António Antunes

Konsekrowani biskupi
Ernesto Sena de Oliveira	1931
João da Silva Campos Neves	1931
Emanuele Trindade Salgueiro	1941
Teófilo José Pereira de Andrade	1941
Manuel Dos Santos Rocha	1949
Alexander Edezath	1952
Michael Arattukulam	1952
Francisco Rendeiro	1953
Agostinho Joaquim Lopes de Moura	1953
António de Campos	1954
David de Sousa	1957
João Antonio da Silva Saraiva	1965
António dos Reis Rodrigues	1967
Manuel Franco da Costa de Oliveira Falcão	1967
António Ribeiro	1967

Manuel Gonçalves Cerejeira (ur. 29 listopada 1888 w Lousado, zm. 2 sierpnia 1977 w Lizbonie) – portugalski duchowny katolicki, kardynał, patriarcha Lizbony.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 1 kwietnia 1911 roku w miejscowości Braga. Był wykładowcą na Uniwersytecie Coimbra w latach 1911–1928. 23 marca 1928 roku otrzymał nominację na arcybiskupa tytularnego Mitilene i biskupa pomocniczego Lizbony. Sakrę biskupią otrzymał 17 czerwca 1928 roku w Coimbra z rąk bp. Luis Coelho da Silva biskupa Coimbra. 5 sierpnia 1929 roku wybrany wikariuszem kapitulnym Lizbony, a 18 listopada 1929 roku mianowany patriarchą Lizbony. Na konsystorzu 16 grudnia 1929 roku papież Pius XI wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała prezbitera SS. Marcellino e Pietro. Uczestnik konklawe w 1939 roku, które wybrało na papieża Piusa XII i również uczestnik konklawe w 1958 roku, które wybrało na papieża Jana XXIII. 6 sierpnia 1961 roku został kardynałem protoprezbiterem. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II w latach 1962–1965. Uczestnik konklawe w 1963 roku, które wybrało na papieża Pawła VI. W 1966 roku mianowany wikariuszem apostolskim ordynariatu polowego w Portugalii. W związku z wprowadzeniem przez papieża Pawła VI w motu proprio Ingravescentem aetatem górnej granicy wieku dla kardynałów-elektorów z dniem 1 stycznia 1971 roku utracił uprawnienia elektorskie. 10 maja 1971 roku złożył rezygnację z pasterskiego zarządzania patriarchatem Lizbony, a w 1972 roku złożył także rezygnację z pasterskiego zarządzania ordynariatem polowym Portugalii. Zmarł 2 sierpnia 1977 roku w Lizbonie w wieku 89 lat, po 66 latach kapłaństwa, 49 biskupstwa i 48 kardynalatu^[1]. Był ostatnim żyjącym kardynałem z nominacji Piusa XI.

Przypisy

↑ Biografia do Cardeal Cerejeira [online], Fundação Cardeal Cerejeira [dostęp 2020-06-14] (port.).

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
Sylwetka na stronie Davida M Cheneya

Biskupi i patriarchowie Lizbony

Biskupi	Potamiusz z Lizbony (II wiek – 356) Gens z Lizbony Paweł z Lizbony (589) Goma z Lizbony (610) Wiarik z Lizbony (633, 636, 638) Nefredus (646) Cezarius z Lizbony (656) Teodorik z Lizbony (666) Araz Lizbony (683) Landericusz Lizbony (688, 693) Ildefons z Lizbony (VIII wiek; wakat pomiędzy 716–1147) Gilbert z Hastings (1147–1163) Álwaroz Lizbony (1164–1184) Soeiroz Lizbony (1185–1210) Soeiro Wiegas (1210–1232) Wincenty z Lizbony (1233) Paio Pais (1234) João Falberto (1234) Estêwão Gomes (1234–1237) João z Lizbony (1239–1241) Richard William (1241) Airas Wasques (1241–1258) Mateusz z Lizbony (1258–1282) Estêvão Anes de Wasconcelos (1282–1290) Domingos Anes Jardo (1290–1293) João Martins de Soalhães(1294–1313) Friar Estevão (1313–1322) Gonzalo Pereira (1322–1326) João Afonso de Brito (1326–1342) Wasco Martins (1342–1344) Stefan de la Garde (1344–1348) Tibaud de Castillon (1348–1356) Reginald de Maubernard (1356–1358) Lourenço Rodrigues (1359–1364) Pedro Gomes Barroso (1364–1369) Ferdinand Álvares (1369–1371) Wasco z Lizbony (1371) Agapito Colonna (1371–1378) John de Agoult (1379) Martino z Lizbony (1379–1383) João Guterres (1381–1382), João Anes ( 1383–1394)
Arcybiskupi	João (I) Anes (1394–1402) João (II) Afonso da Azambuja (1402–1415), kardynał Diogo Álvares de Brito (1418–1422) Pedro de Noroa (1424–1452) Luís Koutino (1452–1453) Jaime z Portugalii (1453–1459) Afonso Nogueira (1459–1464) Jorge da Costa (1464–1500), kardynał Alpedrina Martinho da Costa (1500–1521) Afonos z Portugalii (1523–1540) Fernando de Menezes Coutinho e Vasconcelos (1540–1564) Henryk I Kardynał (1564–1570) Jorge de Almeida (1570–1585) Miguel de Castro (1586–1625), Afonso Furtado de Mendonça (1626–1630) João Manuel (1632–1633) Rodrigo da Cunha (1635–1643) António de Mendonça (1670–1675) Luís de Sousa (1675–1702), kardynał João de Sousa (1703–1710)
Patriarchowie	Tomás de Almeida (1716–1754) José Manuel da Câmara d’Atalaia (1754–1758) Francisco de Saldanha da Gama (1758–1776) Fernando de Sousa e Silva (1779–1786) José Francisco Miguel António de Mendonça (1786–1818) Carlos da Cunha e Menezes (1819–1825) Patrício da Silva (1826–1840) Francisco de São Luiz Saraiva (1840–1845) Guilherme Henriques de Carvalho (1845–1857) Manuel Bento Rodrigues da Silva (1858–1869) Inácio do Nascimento Morais Cardoso (1871–1883) José Sebastião Neto (1883–1907) António Mendes Bello (1907–1929) Manuel Gonçalves Cerejeira (1929–1971) António Ribeiro (1971–1998) José da Cruz Policarpo (1998–2013) Manuel Clemente (2013–2023) Rui Valério (od 2023)

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)

Od 1415

Francesco Lando (1412–1424)
Antonio Panciera (1424–1431)
Jean de la Rochetaillée (1431–1437)
Ludwik Aleman (1437–1440)
Henry Beaufort (1440–1447)
John Kempe (1447–1449)
Ludwik Aleman (1449–1450)
John Kempe (1450–1452)
Zbigniew Oleśnicki (1452–1455)
Peter von Schaumberg (1455–1469)
Jean Rolin (1469–1483)
Luis Juan del Mila y Borja (1483–1510)
Jaime Serra i Cau (1510–1511)
Pietro Isvalies (1511– 1511)
Francisco de Borja (1511– 1511)
Tamás Bakócz (1511–1521)
François Guillaume de Clermont (1521–1523)
Marco Cornaro (1523–1524)
Lorenzo Pucci (1524–1524)
Matthäus Lang von Wellenburg (1524–1535)
Louis de Bourbon de Vendôme (1535–1550)
François de Tournon (1550–1550)
Claude de Longwy de Givry (1550–1561)
Georges d’Armagnac (1561–1564)
Alessandro Farnese (1564–1564)
Georges d’Armagnac (1564–1567)
Giulio Feltre della Rovere (1567–1570)
Georges d’Armagnac (1570–1585)
Karol II de Bourbon (1585–1590)
Markus Sitticus von Hohenems (1590–1595)
Ludovico Madruzzo (1595–1597)
Girolamo Rusticucci (1597–1598)
Girolamo Simoncelli (1598–1600)
Pedro de Deza (1600–1600)
Alessandro Ottaviano de Medici (1600–1600)
Rodrigo de Castro Osorio (1600–1600)
François de Joyeuse (1600–1604)
Agostino Valier (1604–1605)
Ascanio Colonna (1605–1606)
Antonio Maria Sauli (1606–1607)
Giovanni Evangelista Pallotta (1607–1611)
Pierre de Gondi (1611–1616)
Federico Borromeo (1616–1617)
Francesco Sforza di Santa Fiora (1617–1618)
Federico Borromeo (1618–1620)
Alessandro Peretti de Montalto (1620–1620)
Federico Borromeo (1620–1631)
Giovanni Doria (1631–1642)
François de La Rochefoucauld (1642–1645)
Luigi Capponi (1645–1659)
Baltasar Moscoso y Sandoval (1659–1665)
Ernst Adalbert von Harrach (1665–1667)
Giulio Gabrielli (1667–1668)
Virginio Orsini (1668–1671)
Rinaldo d’Este (1671–1671)
Cesare Facchinetti (1671–1672)
Girolamo Grimaldi-Cavalleroni (1672–1675)
Carlo Rossetti (1675–1676)
Niccolò Albergati-Ludovisi (1676–1677)
Alderano Cibo (1677–1679)
Lorenzo Raggi (1679–1680)
Luigi Alessandro Omodei (1680–1685)
Carlo Barberini (1685–1689)
Francesco Maidalchini (1689–1700)
Carlo Barberini (1700–1704)
Francesco Nerli (1704–1708)
Galeazzo Marescotti (1708–1726)
Giuseppe Sacripante (1726–1727)
Giuseppe Renato Imperiali (1727–1737)
Gianantonio Davia (1737–1740)
François-Armand-Auguste de Rohan-Soubise-Ventadour (1740–1749)
Nuno de Cunha da Ataíde (1749–1750)
Giulio Alberoni (1750–1752)
Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard (1752–1759)
Joseph Dominicus von Lamberg (1759–1761)
Jan Teodor Wittelsbach (1761–1763)
Giacomo Oddi (1763–1770)
Giuseppe Pozzobonelli (1770–1783)
Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1783–1784)
Paul d’Albert de Luynes (1784–1788)
Christoph Anton von Migazzi (1788–1803)
Francesco Carafa (1803–1818)
Ludwik Maria de Borbón y Vallabriga (1818–1823)
Giuseppe Firrao (1823–1830)
Luigi Ruffo Scilla (1830–1832)
Cesare Brancadoro (1832–1837)
Joseph Fesch (1837–1839)
Carlo Oppizzoni (1839–1855)
Giacomo Filippo Fransoni (1855–1856)
Benedetto Barberini (1856–1863)
Antonio Tosti (1863–1866)
Engelbertus Sterckx (1866–1867)
Filippo de Angelis (1867–1877)
Friedrich Josef von Schwarzenberg (1877–1885)
Lucien-Louis-Joseph-Napoléon Bonaparte (1885–1895)
Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst (1895–1896)
Mieczysław Ledóchowski (1896–1902)
José Sebastião Neto (1902–1920)
James Gibbons (1920–1921)
Michael Logue (1921–1924)
Giuseppe Francica-Nava di Bontifé (1924–1928)
Lev Skrbenský z Hříště (1928–1938)
William O’Connell (1938–1944)
Alessio Ascalesi (1944–1952)
Michael von Faulhaber (1952–1952)
Alessandro Verde (1952–1958)
Joseph-Ernest van Roey (1958–1961)
Manuel Gonçalves Cerejeira (1961–1977)
Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (1977–1982)
Giuseppe Siri (1982–1989)
Paul-Émile Léger (1989–1991)
Franz König (1991–2004)
Stephen Kim Sou-hwan (2004–2009)
Eugênio de Araújo Sales (2009–2012)
Paulo Evaristo Arns (2012–2016)
Michael Michai Kitbunchu (od 2016)

Portugalscy kardynałowie

Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)	António Mendes Bello (1911) Manuel Gonçalves Cerejeira (1929) José da Costa Nunes (1962) António Ribeiro (1973) José Policarpo (2001)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	José Saraiva Martins (2001) Manuel Monteiro de Castro (2012)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Manuel Clemente (2015) António Marto (2018) José Tolentino Mendonça (2019) Américo Aguiar (2023)