Giuseppe Renato Imperiali
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1651 | ||
Data i miejsce śmierci | 15 stycznia 1737 | ||
Protoprezbiter | |||
Okres sprawowania | 1727–1737 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 13 lutego 1690 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Giuseppe Renato Imperiali (ur. 29 kwietnia 1651 w Oria – zm. 15 stycznia 1737 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Pracował w kurii rzymskiej od pontyfikatu Klemensa X (1670-76). W 1686 został komisarzem generalnym ds. marynarzy i galer oraz fortec. W lutym 1690 papież Aleksander VIII mianował go kardynałem diakonem San Giorgio in Velabro, mimo że nie miał wówczas żadnych święceń. Legat w Ferrarze 1690-94. Prefekt Św. Kongregacji Dyscypliny Zakonnej (od 1698) i Św. Kongregacji Dobrego Rządu. W 1726 uzyskał promocję do rangi kardynała prezbitera. Uczestniczył w konklawe 1691, 1700, 1721 i 1724. Archiprezbiter Kolegium Kardynalskiego od 1727 roku. Na konklawe 1730 kardynał Cornelio Bentivoglio zgłosił weto króla Hiszpanii wobec jego kandydatury w momencie, gdy zabrakło mu tylko jednego głosu do wyboru na papieża. Zgromadził bogatą bibliotekę, sprzedaną na aukcji w 1793. Zmarł w Rzymie po krótkiej chorobie w osiemdziesiątym szóstym roku życia.
Bibliografia
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- p
- d
- e
Do roku 1378 |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielka schizma |
| ||||||
Od 1415 |
|
- Treccani: giuseppe-renato-imperiali