Zaniemyśl
wieś | |||
Pomnik powstańców | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | średzki | ||
Gmina | Zaniemyśl | ||
Wysokość | 70 m n.p.m. | ||
Liczba ludności (2021) | 2 573 | ||
Strefa numeracyjna | 61 | ||
Kod pocztowy | 63-020[2] | ||
Tablice rejestracyjne | PSR | ||
SIMC | 0598546 | ||
Położenie na mapie gminy Zaniemyśl | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu średzkiego | |||
52°09′22″N 17°09′51″E/52,156111 17,164167[1] | |||
| |||
Strona internetowa |
Zaniemyśl (niem. Santomischel) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl. Siedziba gminy Zaniemyśl. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1742, zdegradowany w 1934, ponowne nadanie praw miejskich w 1941, degradacja w 1948[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 432.
Historia
Pierwszą informacją, która pojawiła się w dokumentach jest wzmianka z 1239 o miejscowości Niezamyśl, która później została włączona do granic Zaniemyśla. Pierwszymi właścicielami majątku byli Doliwowie. W 1331 miejscowa ludność pokonała tutaj 3 tys. oddział krzyżacki (Obrona łuku Warty). Jan Długosz w Rocznikach napisał, że przy tej okazji ludność zbudowała między jeziorami wały obronne[4][5]. Umocnienia te określa się jako Wały Zaniemyskie[6][7].
21 maja 1742 dzięki staraniom Mateusza Ponińskiego król August III nadał prawa miejskie osadzie pod nazwą Zaniemyśl. Osada posiadała znajdujący się w centrum rynek, na którym umożliwiono organizację jarmarków. W 1815 Edward Raczyński otrzymał od Józefa Jaraczewskiego wyspę zwaną Wyspą Edwarda. W latach 1840-1842 wybudowano kościół św. Wawrzyńca, którego fundatorami byli Raczyński i Jaraczewski. W drugiej połowie XIX wieku w granice miasta włączono wieś Niezamyśl. W latach 1854-1855 wybudowano kolejny kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. W 1910 w Zaniemyślu powstała wąskotorowa linia kolejowa łącząca go ze Środą Wielkopolską.
W 1918 niektórzy mieszkańcy Zaniemyśla i okolic uczestniczyli w powstaniu wielkopolskim. Dwadzieścia lat później wzniesiono pomnik Powstańców Wielkopolskich, który zniszczony przez Niemców został odbudowany w 1999.
W 1934 Zaniemyśl utracił prawa miejskie.
W trakcie II wojny światowej wielu mieszkańców straciło życie w walce z niemieckimi okupantami. Ku czci poległych na zaniemyskim cmentarzu utworzono zbiorową mogiłę poległych oraz głaz z tablicą upamiętniającą żołnierzy Armii Krajowej z terenu miejscowości.
Po wojnie Zaniemyśl ponownie zaliczono do miast, status ten utracił w 1948[8].
Sport
W Zaniemyślu działa klub piłkarski UKS Kłos Zaniemyśl.
Komunikacja
Do miejscowości dojeżdżają dwie linie autobusowe do Poznania, obsługiwane przez Kombus (560 i 561), które zaczynają swój bieg na przystanku Zaniemyśl/Kościół, a kończą na pętli Franowo. Zaniemyśl znajduje się w strefie taryfowej D ZTM Poznań[9].
Atrakcje turystyczne i kulturowe
Obiekty:
- Wyspa Edwarda,
- Średzka Kolej Powiatowa (stacja Zaniemyśl)[10],
- Aleja Grabowa,
- Kościół św. Wawrzyńca (neogotycki, z 1840-1842),
- Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny (poewangelicki neoromański, z lat 1854-1855),
- Pomnik Ryszarda Berwińskiego.
Imprezy kulturalne:
- Zaniemyskie Bitwy Morskie,
- Dożynki,
- Festyn dla niepełnosprawnych.
Szlaki turystyczne:
- Szlak turystyczny Osowa Góra - Sulęcinek,
- Szlak turystyczny nr 3580 (Majdany-Zaniemyśl)[11][12].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 158407
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1604 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 84-85.
- ↑ Dlugossi Ioannis Annales seu Cronicae incliti Regni Poloniae..., Lib. IX, Warszawa 1978 s. 162, tłum. polskiej. Mrukówna 1975, komentarze do 1331 r. S. Cynarski, s. 202-203
- ↑ Tadeusz Marian Nowak Władysław Łokietek-polityk i dowódca, wyd. Książka i Wiedza 1978, s. 212-213
- ↑ Fogel J., W kwestii "Wałów zaniemyskich", Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza, t. IX, 1975, s.235-238
- ↑ http://www.archeo.uw.edu.pl/swarch/Swiatowit-r1986-t36-s83-89.pdf
- ↑ Rocznik Statystyczny (stan na 1 kwietnia 1947) wylicza Zaniemyśl jako jedno ze 131 miast województwa poznańskiego (także mapa Polski WIG z 1945 podaje Zaniemyśl jako miasto). Według Rocznika Statystycznego z 1948 liczba miast województwa poznańskiego wynosi już 129 (bez Brójec i Górzycy, wymienionych w wykazie miast z 1947, następnie zniesionych, vide Zmiany administracyjne miast i osiedli 1918-1963, Warszawa, 1964). Liczba miast woj. poznańskiego spada do 128 dopiero w 1950 (Rocznik Statystyczny), co jest przesłanką o zniesieniu statusu miejskiego Zaniemyśla (brak odpowiedniego Dziennika Ustaw)
- ↑ Strona główna » KPA Kombus [online], www.kombus.pl [dostęp 2021-04-06] .
- ↑ Średzka Kolej Powiatowa - szczegółowe informacje
- ↑ Powiat Średzki [online], www.powiatsredzki.pl [dostęp 2019-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-23] .
- ↑ WłodzimierzW. Łęcki WłodzimierzW., Znakowane piesze szlaki turystyczne Województwa Wielkopolskiego - ocena stanu istniejącego -projekt nowego układu, Poznań 2011 .
Linki zewnętrzne
- Zaniemyśl, Santomischl, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 392 .
- Audycja „Mój Poznań, moja Wielkopolska - W Zaniemyślu, u hrabiego Edwarda” w serwisie YouTube, Ratajska Telewizja Kablowa
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Zaniemyśl
Wsie |
|
---|---|
Osady |
|
Osady leśne |
|
Integralne części wsi |
|
Nieofic. cz. wsi |
|
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Środa (Wielkopolska)
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta (1919–75) |
|
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75) |
|
Gromady (1954–72) |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.
- PWN: 4000238